Koniecznym warunkiem oddania się Niepokalanej jest wola, która musi zdecydować się być własnością Matki Bożej. Jeżeli nie odwołaliśmy tego oddania się Niepokalanej, to intencja trwa nadal bez przerwy, choćbyśmy i czasem o tym nie pamiętali.
Cała doskonałość w szerzeniu chwały Bożej polega na tym, by być narzędziem Niepokalanej, Jej rzeczą i własnością. Toteż życie nasze wewnętrzne ma być takie, by być narzędziem w ręku Niepokalanej, czyli dać się Jej kierować we wszystkim.
Wprawdzie jesteśmy słabi i nieraz bardzo słabymi się czujemy, ale jedyną radą na wszystkie nasze słabości jest całkowite zdanie się na Niepokalaną. Pozwólmy się Jej prowadzić. Praktycznie mieści się to w posłuszeństwie. Gdy posłuszeństwo należycie zachowamy, wszystko pójdzie nam łatwo i jeżeli zechcemy, na pewno się uświęcimy w Niepokalanowie i na innych promieniować będziemy tym życiem Niepokalanej. I mówię jeszcze, pozwólmy się Niepokalanej prowadzić… Ona i różne jakoby przeciwne okoliczności na większe dobro obróci.
św. Maksymilian Kolbe
Św. Maksymilian Maria Kolbe (1941), franciszkanin konwentualny, misjonarz, męczennik, założyciel Rycerstwa Niepokalanej i miesięcznika „Rycerz Niepokalanej”. („Konferencje św. Maksymalna Marii Kolbego”, Wyd. Ojców Franciszkanów, Niepokalanów 2015).
