Diakon (ok. 306 – 373)Wspomnienie 9 czerwca
Efrem Syryjczyk był diakonem. Nauczał i katechizował; pomagał biskupom w Nisibis, potem w Edessie. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką. Pisał prozą pisma polemiczne i komentarze biblijne; posługiwał się prozą poetycką i układał wierszowane homilie; jest autorem hymnów. Nieprzypadkowo więc bywa nazywany „cytrą Ducha Świętego”. Wszystkie starożytne Kościoły chrześcijańskie uznają go za świętego, a Benedykt XV przyznał mu tytuł Doktora Kościoła. Przypominając o tym wiernym na audiencji generalnej w dniu 28 listopada 2007 roku, Benedykt XVI zwrócił uwagę, że ten „najważniejszy przedstawiciel chrześcijaństwa na obszarze języka syryjskiego zdołał w niepowtarzalny sposób pogodzić powołanie teologa z powołaniem poety”. Papież ukazał – na przykładzie fragmentów pieśni – jak twórczość świętego wypełniona jest refleksją teologiczną; jak autor przywołuje Biblię, ukazując paralele między typicznymi wydarzeniami ze Starego Testamentu a wypełnieniem Bożych obietnic w Chrystusie; jak w całej naturze zauważa znaki Boskiej obecności, a jego poetycki język uwydatnia misterium Boga i ukazuje Dziewicę Maryję. Benedykt XVI mówi o melodyjności tych utworów, często śpiewanych lub recytowanych. Pisał je wszakże autor, który prowadził też kościelne chóry.
(oprac. T. Cwalina)
Święty Efremie Syryjczyku,wspieraj nas w duchowym rozwoju na Bożą chwałę.
Modlitwy
św. Efrema Syryjczyka
Duchu Święty, Boże,
Miłości Przedwieczna Ojca i Syna!
Racz zesłać mi owoc miłości, abym Cię godnie kochał; radości, abym się napełnił świętą pociechą; pokoju, dla zupełnego ukojenia mej duszy; owoc cierpliwości, do cierpliwego znoszenia wszystkich doświadczeń.
Udziel mi gorliwości w pracy i służbie Bożej; dobroci, która by mnie czyniła miłym dla wszystkich; mądrości, abym umiał unikać grzechów; łagodności, abym z pokorą przyjmował od moich bliźnich wszelkie zło.
Ześlij mi owoc wiary, abym mocno wierzył słowu Bożemu; skromności, abym się zachowywał przykładnie we wszystkim; wstrzemięźliwości i czystości, abym zachował ciało w świętości, jaka należy się Twemu przybytkowi.
Spraw, abym zachowując na ziemi czyste serce, zasłużył oglądać Cię w niebie i cieszyć się z Tobą na wieki. Amen.
* * *
O Duchu Święty, źródło światła i pokoju, którego kocham z całej duszy mojej – uwielbiam Cię.
Oświecaj mnie, wzmacniaj mnie, kieruj mną, pokrzepiaj mnie, pocieszaj mnie.
Obiecuję poddać się wszystkiemu, co mnie spotka z Twej woli, i przyjąć wszystko, co pragniesz, aby mnie spotkało.
Przyjdź, mój Pocieszycielu.
Przyjdź, moja radości.
Przyjdź, moja światłości.
Przyjdź, Dawco pokoju.
Duchu Święty, powierzam się Tobie. Amen.
* * *
Ogniu i świetle, który rozpromieniasz twarz Chrystusa, Ogniu, którego przyjście jest słowem, Ogniu, którego cisza jest światłem, Ogniu, który przepełniasz serca łaską, wielbimy Ciebie. Ty, który spoczywasz w Chrystusie, Duchu mądrości i rozumu, Duchu rady i męstwa, Duchu wiedzy i bojaźni Bożej, wielbimy Ciebie. Ty, który przenikasz głębokości Boga; Ty, który oświecasz oczy naszych serc; Ty, który udzielasz siebie naszemu duchowi; Ty, przez którego odbijamy w sobie chwałę Boga, wielbimy Ciebie.
