Obchodzoną w całym Kościele uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, po raz pierwszy w Polsce wprowadził bp Nankier w 1320 r. w diecezji krakowskiej. Na synodzie gnieźnieńskim w 1420 r. uznano uroczystość za powszechną, obchodzoną we wszystkich kościołach w państwie. W późnym średniowieczu i w renesansie, największym sanktuarium kultu Bożego Ciała w Polsce był poznański kościół p.w. Bożego Ciała, który powstał w miejscu, gdzie wg legendy odnaleziono skradzione i sprofanowane przez Żydów hostie. Wkrótce po tych wydarzeniach powstała tam drewniana kaplica, a w 1406 r. król Władysław Jagiełło ufundował w jej miejsce gotycki kościół i klasztor karmelitów trzewiczkowych.*) „Boże Ciało”, ten wyjątkowy dzień, kiedy wychodzimy na ulicę, by okazać Bogu naszą cześć i uwielbienie w tej szczególnej formie procesyjnego przejścia ulicami naszych miast i wsi, dokumentując swoją przynależność do Kościoła Katolickiego. Dzisiaj, kiedy udział w obchodach tego święta gwarantuje nam ustawa sejmowa, kiedy nikt nie zabrania nam udziału w procesji, trzeba nam cieszyć się i z radością pójść za Najświętszym Sakramentem, a „upadając wszyscy wraz, hołd po wszystkie nieśmy dni Bogu Ojcu i Synowi, a równemu Im Duchowi, niechaj wieczna chwała brzmi”. Nasz udział w procesji, niech będzie też wyrazem naszej jedności i troski o wszystko, czym dla nas jest wiara i Kościół, szczególnie teraz, gdy dzieła te są przedmiotem nagonki środowisk nieprzyjaznych Kościołowi i ludziom z nim związanych. Nie zapominajmy też o sytuacjach, jakie wielu z nas przeżywało w minionych latach, kiedy to udział w procesji, dekorowanie okien, czy witryn sklepowych, powodowało nieraz bardzo przykre konsekwencje ze strony tzw. „władzy ludowej”. A dzisiaj, idąc za Najświętszym Sakramentem, pamiętajmy, że „idzie, idzie Bóg prawdziwy, stańmy wszyscy pięknym kołem i uderzmy przed Nim czołem. Padnijmy na kolana, uczcijmy niebios Pana, z miłością, czułością wiernych sług. Tobie dziś dajem z rzeszą tych ludzi, pokłon i pienie, my Twoi słudzy. Zielem, kwiatami ścielmy Mu drogi, którędy Pańskie iść będą nogi. I okrzyknijcie na wszystkie strony – pośród nas idzie Błogosławiony” ! Naszym udziałem w procesyjnym przejściu ulicami naszych miast, dziękujemy Bogu za wszystko, co On dla nas w minionym roku uczynił, prośmy Go także o nieustanną opiekę, zapewniając jednocześnie, że pragniemy na zawsze pozostać przy Nim i Jego Matce.
Do ożywienia wiary w rzeczywistą obecność Pana Jezusa w Eucharystii zachęcił Ojciec Święty pozdrawiając pielgrzymów polskich podczas wczorajszej audiencji generalnej. Oto słowa papieża skierowane do Polaków: Serdecznie pozdrawiam polskich pielgrzymów. Drodzy bracia i siostry, uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, którą będziemy obchodzić, jest szczególną sposobnością do ożywienia naszej wiary w rzeczywistą obecność Pana w Eucharystii. Celebracja Mszy św., adoracja eucharystyczna i procesje ulicami miast i wsi niech będą świadectwem naszej czci i przylgnięcia do Chrystusa, który daje nam swoje Ciało i Krew, aby karmić nas swoją miłością i uczynić nas uczestnikami Jego życia w chwale Ojca. Niech Jego błogosławieństwo stale wam towarzyszy! Tegoroczną wspólną procesję parafii klasztornej /paulińskiej/ i farnej do 4.ołtarzy rozpoczęto mszą św. w kościele parafialnym Św. Ap. Piotra i Pawła, której przewodniczył Definitor Generalny Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika o. Kazimierz Maniecki OSPPE. Koncelebransami byli proboszczowie o. Dariusz Nowicki i ks. kan. Piotr Kalinowski. Następnie przeszliśmy ulicami Cysterską, Wojska Polskiego, Rynkiem, Jana Pawła II, Klasztorną do wągrowieckiej fary, gdzie przyjęliśmy Boże błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem przez posługę ks. kan. Piotra Kalinowskiego. Piękna wiosenna pogoda, w przededniu kalendarzowego lata, zgromadziła wielką rzeszę parafian i gości, którzy mimo niemalże tropikalnego upału, zadokumentowali swoją wiarę. Na podkreślenie zasługuje fakt, że u stóp pierwszego ołtarza na dziedzińcu kościoła, klękaliśmy po raz pierwszy na wyremontowanej nawierzchni z kostki brukowej.
Janusz Marczewski
*)źródło: Wikipedia – wolna encyklopedia
