TRIDUUM PASCHALNE
SZCZYT ROKU LITURGICZNEGO
Triduum paschalne obejmuje wieczorną Mszę Wieczerzy Pańskiej sprawowaną w Wielki Czwartek, liturgię Męki Pańskiej w Wielki Piątek oraz najważniejszą, najbardziej uroczystą liturgię Kościoła, czyli Wigilię Paschalną, będącą centrum Triduum Paschalnego, którą sprawuje się po zapadnięciu zmroku w Wielką Sobotę, a właściwie w Wielką Noc. Święte Triduum Paschalne to szczyt roku liturgicznego, przeżywamy bowiem Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Kończy się ono wieczornymi nieszporami w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.
Znamiennym jest, że liturgia Kościoła sprawowana podczas Triduum Paschalnego stanowi trzy nierozłącznie ze sobą związane etapy wydarzenia zbawczego – Paschy Chrystusa. Liturgia nigdy nie oddziela Krzyża Chrystusa od Zmartwychwstania. W drzewie krzyża dostrzegamy doskonałe „wypełnienie i pełne objawienie całej Ewangelii życia” (EV 50 ).
Pascha Chrystusa, czyli przejście Chrystusa przez mękę i śmierć do życia, nawiązuje do święta Paschy obchodzonego przez Izraelitów na pamiątkę nocy opisanej w Księdze Wyjścia Starego Testamentu, kiedy to Pan Bóg wyprowadził naród wybrany z niewoli egipskiej.
W ciągu wieków obliczanie czasu trwania Triduum Paschalnego i rozumienie jego sensu zmieniało się, dopiero reforma posoborowa przywróciła szczytowe miejsce Wigilii i Nocy Paschalnej. Pamiętajmy zatem, że powinniśmy przeżywać Triduum Paschalne jako całość obchodów Paschy Chrystusa.
W te dni powinniśmy przede wszystkim być w Kościele. Właśnie być. Nie rozprawiać o nim, nie plotkować, ale być. Ale czy tylko w te dni?
