1. Zmartwychwstanie Jezusa
Przekazałem wam na początku to, co przejąłem: że Chrystus umarł – zgodnie z Pismem – za nasze grzechy, że został pogrzebany, że zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem: i że ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu, 6 później zjawił się więcej niż pięciuset braciom równocześnie (1 Kor 15, 3-6a).
Z kazania św. Leona Wielkiego:
Mając udział w Ciele i Krwi Chrystusa, przemieniamy się w Tego, którego pożywamy. Mamy więc stale nosić w naszym ciele i duchu Tego, w którym umarliśmy i zostaliśmy pogrzebani, lecz również powstaliśmy z martwych.
(za: Liturgia godzin, t. 2, s. 522)
**
Razem z Chrystusem zostaliśmy pogrzebani, aby razem z Nim powstać z martwych – by nasze życie powstało z martwych i zostało odnowione. Co to znaczy, widać po tych, którzy byli blisko Jezusa. Maria – zapłakana i ogarnięta żalem – odzyskuje siebie, kiedy Jezus woła Ja po imieniu. Piotr i Jan są zamknięci w Wieczerniku i w swoim lęku. Jednak kiedy słyszą, że Jezus zmartwychwstał, wychodzą i biegną – odzyskują odwagę i siły. Tomasz – przez rany Zmartwychwstałego – zostaje uzdrowiony z niewiary. Uczniowie z Emaus – rozczarowani, zniechęceni i przestraszeni – doświadczają nowego bicia serca, kiedy spotykają Jezusa. To jest nowe życie – życie zmartwychwstałe, odnowione, wyrastające z wiary w Zmartwychwstałego i z przyjęcia Go.
Cyprian Klahs OP
