WIGILIA PASCHALNA- SZCZYT TRIDUUM PASCHALNEGO

Wigilia Paschalna jest uroczystym świętowaniem przejścia Jezusa z ciemności Grobu do światła zmartwychwstania. Wigilia rozpoczyna Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego. Liturgia Wigilii Paschalnej jest najważniejszą celebracją w roku. Już papież św. Grzegorz Wielki w VI wieku nazwał Wielką Noc solemnitas solemnitatum czyli uroczystością uroczystości. Przeżywamy najważniejszy moment w dziejach świata, punkt zwrotny w historii całej ludzkości. Tej nocy Chrystus skruszył więzy śmierci i jako zwycięzca wyszedł z otchłani. Bez tej Nocy nasze życie kończyłoby się wraz ze śmiercią. Dzięki Śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa mamy zapewnione życie wieczne. „Chrystus uczy nas mądrości, dzięki której w chwilach radości pamiętamy, że istnieje Wielki Piątek, a w chwilach cierpienia jesteśmy pewni, że nadejdzie poranek Wielkanocny” – ks. Marek Dziewiecki. To przecież „miłość miłosierna, a nie gwoździe oprawców przybiły Chrystusa do krzyża”, a „Krzyż Chrystusa to krzyż i krucyfiks. Krzyż – znak chrześcijaństwa jest znakiem zwycięstwa. Wspaniały czy skromny i prosty, umieszczony na miejscu pierwszym lub mało znaczącym ma jako tło blaski zmartwychwstania” (Alina Merdas RSCJ).

Ojciec Święty Jan Paweł II tak pisał o wadze sprawowania Ofiary Chrystusa i niepowtarzalności nocy paschalnej: „Wierni uczestniczący w Eucharystii powinni naprawdę zrozumieć, że ilekroć sprawujemy tę pamiątkę Ofiary Chrystusa, dokonuje się dzieło naszego odkupienia. Dlatego pasterze powinni z całą wytrwałością przygotować wiernych do sprawowania w każdą niedzielę przedziwnego dzieła, którego Chrystus dokonał w Tajemnicy swojej Paschy tak, aby oni z kolei mogli głosić je światu. Dla wszystkich – pasterzy i wiernych – noc paschalna powinna odzyskać swoją niepowtarzalną wagę w roku liturgicznym do tego stopnia, by się rzeczywiście stała świętem wszystkich świąt” ( List apostolski w XXX rocznicę ogłoszenia Konstytucji o Świętej Liturgii, Vicesimus quintus annus 6 ).

Opracował Eugeniusz Łukaszewski