Franciszek Ksawery

Był Jezuitą i pracował jako misjonarz w Indiach i Japonii. Przeszedł do historii jako misjonarz o niezwykłej gorliwości apostolskiej. Pragnął dotrzeć z Dobrą Nowiną do Chin, ale utrudzony podróżą zmarł w drodze na wyspie Sancian w pobliżu Chin. Spoczywa w Goa w Indiach. Został ogłoszony błogosławionym w 1619 roku przez papieża Pawła V. Papież Grzegorz XV ogłosił go świętym wraz z Ignacym Loyolą w 1622 roku. W 1748 r. papież Benedykt XIV ustanowił go patronem Indii i całego Wschodu. W roku 1910 papież św. Pius X ogłosił św. Franciszka patronem Dzieła Rozkrzewiania Wiary, a w roku 1927 został ogłoszony przez papieża Piusa XI wraz ze św. Teresą od Dzieciątka Jezus głównym patronem misji katolickich.

*

Nie dla nagrody kocham Cię, mój Panie!
Lecz tak, jak Ty mnie ukochałeś, Boże,
Chce Ciebie serce kochać, ile może!
Tyś Król mój, Bóg mój, jedyna ostoja!
Innej pobudki nie zna miłość moja.

(Ulubiona modlitwa św. Franciszka Ksawerego)

Początki Towarzystwa Jezusowego dobrze oddaje parafraza fragmentu „Autobiografii” Perfektu: było ich trzech, ta sama płynęła w nich krew i jeden przyświecał im cel. Chcieli żyć i służyć dla większej chwały Bożej – ad majorem Dei gloriam. Mowa o Ignacym Loyoli, Franciszku Ksawerym oraz Piotrze Faberze. Spotkali się w Paryżu na uniwersytecie. Franciszek wykładał tam teologię w College Domans-Beauvais. Z Piotrem i Ignacym połączyło go pragnienie służenia Kościołowi, który właśnie doświadczał potężnego kryzysu związanego z Reformacją. Loyola podzielił się z przyjaciółmi ćwiczeniami duchowymi, które opracował kilka lat wcześniej podczas pobytu w pustelni w Manresie. Przygotowani przez nie w 1534 r. złożyli śluby zakonne, a trzy lata później, już w Rzymie, Ksawery przyjął święcenia.

Bezpośrednia relacja między nim a Ignacym urwała się w 1541 r., kiedy Ksawery zgłosił się jako wolontariusz na misje na Dalekim Wschodzie. Miał już nigdy z nich nie powrócić do Europy, jednak regularnie pisał listy. W przebijającej z nich pasji głoszenia Chrystusa słychać dalekie echa wspólnych przyjacielskich debat w paryskim pokoju z początków wspólnej drogi Franciszka, Ignacego i Piotra.

Święci Franciszku Ksawery i Ignacy Loyolo, uproście nam przyjaciół, którzy będą nas wspierali w drodze do Boga!