O Ty, cała dobra i pełna miłosierdzia!
Kto drugi po Twoim Synu
troszczy się tak, jak Ty o rodzaj ludzki?
Kto nas broni bez przerwy w naszych udręczeniach?
Kto nas tak szybko wyzwala od pokus,
które nas napastują?
Kto zadaje sobie tyle trudu,
żeby wstawiać się za grzesznikami?
Kto staje w ich obronie, by ich usprawiedliwić,
gdy wszystko wydaje się stracone?
Dzięki wolności i potędze,
które Twoim macierzyństwem nabyłaś u Syna,
ocalasz nas przez Twoje prośby i Twe wstawiennictwo.
I dlatego widzimy, że człowiek udręczony
chroni się u Ciebie,
a uciśniony Twojej przyzywa pomocy.
Św. German z Konstantynopola (zm. 733)
