Wszyscy, którzy posiadają tak szlachetne przymioty umysłu i serca, że pragną wziąć krzyż ze względu na Pana naszego Jezusa Chrystusa, który poległ na polu walki, aby nam przywrócić życie , powinni koniecznie do tego rodzaju walki przywdziać zbroję, a szczególnie tę, którą tu po kolei wymienię. Po pierwsze, pilność; po drugie, nieufność wobec samego siebie; po trzecie, zaufanie Bogu; po czwarte, pamięć o Męce Pańskiej; po piąte, pamięć o swojej śmierci; po szóste, pamięć o chwale Bożej; po siódme, kierowanie się powagą Pisma świętego, jak tego przykład dał Jezus Chrystus na pustyni. Dusza, która została obdarzona szlachetnym pierścieniem dobrej woli, to jest miłością Boga, i która pragnie służyć Bogu w duchu prawdy, winna najpierw oczyścić się przez szczere i zupełne wyznanie grzechów. Jednocześnie winna podjąć mocne postanowienie, że w przyszłości nie chce nigdy popełnić grzechu ciężkiego, co więcej, że raczej gotowa jest tysiąc razy ponieść śmierć, jeśliby to było możliwe. Kto bowiem uwikłany jest w grzech śmiertelny, nie jest członkiem Chrystusa, lecz raczej szatana. Ponadto pozbawiony jest dóbr świętej matki Kościoła i nie jest zdolny czynić tego, co jest pożyteczne dla życia wiecznego. A więc, jak już zostało powiedziane, do wiernego służenia Bogu konieczne jest postanowienie unikania grzechów ciężkich. Zważ jednak na to, że jeślibyś popadł w grzech ciężki, nie powinieneś nigdy wątpić w dobroć Bożą ani ustawać, w miarę twoich możliwości, czynić dobrze, abyś mógł zostać uwolniony z tego grzechu. Umocniony taką nadzieją czyń zawsze dobrze w każdej okoliczności życia. Ponadto wierny sługa Boży powinien być gotów podążania drogą krzyża. Wszyscy bowiem, którzy służą Bogu, z konieczności muszą walczyć z wrogami samego Boga i spodziewać się doznawania od nich różnych bolesnych ran. Konieczna więc jest najlepsza zbroja, za pomocą której można by mężnie walczyć z wrogami.
