Co po tytułach i dostatku, gdy brak cnoty i opanowania. (święty Rafał od św. Józefa)
Ludzie, których cechuje ewangeliczna mądrość, zawsze posługują się cnotą roztropności. Jest ona cnotą wszystkich cnót. Umożliwia zachowanie złotego środka w myślach i postępowaniu; wyważa cnoty, by te nie prowadziły nas ku skrajnościom. Kształtuje w nas cnotę męstwa, by nie stało się zuchwałością albo tchórzostwem i słabością. Kształtuje cnotę miłości, by nie przerodziła się w ckliwość i sentymentalizm albo wyrachowaną interesowność. Kształtuje cnotę cierpliwości, by nie stała się usprawiedliwieniem lenistwa albo przedwczesną rezygnacją. Kształtuje cnotę pomocniczości, by nie była wykonywaniem za innych tego, co mogą sami wykonać, albo pozbawioną miłosierdzia postawą ”poradź sobie sam”.
