Biskup i założyciel zgromadzenia († 1861)Wspomnienie 21 maja
Eugeniusz, syn wpływowej francuskiej rodziny, podczas rewolucji musiał z rodzicami opuścić ojczyznę. Potem jego rodzice się rozstali. Mieszkający we Florencji Eugeniusz znajdował się pod wpływem ojca. Później przeniósł się na dwór królewski w Palermo. Kiedy mógł powrócić do Francji, matka zaaranżowała jego zaręczyny z bogatą młodą damą. Plany Eugeniusza padły, gdy narzeczona nagle zmarła. Odżył wpływ ojca. Patrząc wkoło, Eugeniusz dostrzegał u rodaków duchowe spustoszenie – efekt rewolucji. Poczuł powołanie do kapłaństwa. Po święceniach Eugeniusz poświęcił się pracy na rzecz ubogich. Dołączyli do niego inni, i tak powstali „Misjonarze Prowansji”. Papież Leon XII nadał nowemu zgromadzeniu nazwę „Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej”. Pod kierownictwem Eugeniusza oblaci żywo odpowiadali na dostrzegane potrzeby, pracując z młodzieżą, więźniami i cudzoziemcami, z gorliwością prowadząc misje. W 1837 r. Eugeniusz de Mazenod został biskupem Marsylii i – wśród politycznego wrzenia – poświęcił się pracy nad odbudową diecezji. Zmarł w wieku 79 lat po długiej i bolesnej walce z rakiem. W 1996 r. św. Jan Paweł II powiedział: „Chciałbym w moim życiu dokonać tego, czego on dokonał w tamtych czasach. Wybrałem św. Eugeniusza osobistym patronem w dziele nowej ewangelizacji, a jego relikwie poleciłem umieścić w mojej prywatnej kaplicy”.
Wszechmogący Boże, przez wstawiennictwo św. Eugeniusza de Mazenod naucz mnie służyć w pokorze i bez oczekiwania na uznanie.
