Światłość radosna i olśniewająca,
ogień tryskający z potęgi Boga
rozlane są na uczniów Chrystusa.
Napełniają ich serca,
ubogacają języki
i zapraszają do wspólnego chwalenia Boga.
Najwyższy Pocieszycielu,
przyjdź do nas jeszcze teraz!
Ubogać nasze języki,
uspokój nasze serca.
Bez Twojej łaski nie ma ani radości,
ani zbawienia, ani pokoju,
ani uśmiechu miłości,
ani pełni.
Ty, światłość i woń,
jesteś początkiem miłości Bożej,
która wodzie chrzcielnej daje swą moc
i swoją potęgę tajemną.
Ty uczyniłeś nas nowym stworzeniem,
odtąd już dziećmi łaski Bożej.
Ty dajesz i sam równocześnie jesteś Darem,
Ty obsypujesz nas wszelkim dobrem.
Uczyń nasze serca do chwalenia Ciebie,
a nasze drogi do głoszenia Twoich wielkich dzieł.
Sprawco wszelkiej niewinności,
odnawiaj nas w Chrystusie
i spraw, byśmy zasmakowali
w pełni Twojej radości.
Adam z klasztoru św. Wiktora (zm. 1177)
