Dobroć jest dla ludzi tym, czym zapach dla kwiatów.
Michel Quoist
Człowiek jest jedynym lekarstwem dla drugiego człowieka. Pocieszyć kogoś to nie znaczy obdzielić go ochłapem litości. To znaczy umieć trwać przy drugim w prawdzie i w miłości. „Wiem, że nic nie uczynię, bo już nic nie można uczynić, ale trwam, bo kocham, bo jesteś mi potrzebny, nic się nie zmieniło przez ten wypadek, przez tę nową sytuację. Cieszę się, że jesteś. Bądź! Ja jestem”.
Matka umie być przy swoim dziecku. Czy jest zdrowe, czy chore i ułomne, miłe i dobre, czy też złośliwe i krnąbrne, ona jest zawsze. Wierna w każdym czasie i w każdej sytuacji. Oczy wypłakane w jej objęciach mniej pieką. Dotknięcie jej dłoni sprawia, że rana mniej boli. Gdy dziecko upadnie, szybko podnosi się i wskazuje obolałe miejsce, prosi matkę o jej cudowny lek: pocałunek pełen miłości. Matka umie pocieszyć… Maryja jako Matka najlepsza umie pocieszać nas strapionych.
MODLITWA
Do Ciebie, Matko Boża,
do Ciebie przez ten smutek…
A Ty się schyl na rozdrożach,
gdy nie ma świętych figur,
z drzew, co bez liści stygną…
A Ty się schyl choć z cierni,
z suchych u drogi słupów,
po których niemiłosiernie
biegną, biegną wieści zatrute…
Do Ciebie przez ten smutek…
A Ty się schyl na rozdrożach,
Maryjo, Matko Boża.
Kazimiera Iłłakowiczówna (1892 – 1883)
