„Matka” to najpiękniejsze słowo w językach świata.
Matka to słowo, które oznacza miłość, miłość prawdziwą,
która nie zdradza. To słowo, które oznacza wierność,
wielką ofiarę, nawet do śmierci, dla dobra dziecka.
Gdy umiera nasza ziemska matka, wtedy w życiu każdego
człowieka, nawet dorosłego, w duszy pęka jakaś niewidzialna
mocna struna. I po śmierci matki, tej ziemskiej, tak trudno jest.
*
– Gdzie ja byłem, gdy nie byłem?
Czy się tobie, Mamo, śniłem?
Mama szepcze mi do uszka:
– Miałam kiedyś dwa serduszka.
Jedno większe, drugie mniejsze –
moje serce, twoje serce.
– Czy ja miałem wtedy rączki?
– Takie małe jak pieniążki.
– Czy ja miałem wtedy uszka?
– Takiś mały był jak gruszka.
– Pan Bóg chciał, bym się narodził?
– On nas wszystkich chciał i stworzył.
– Niechaj Pan Bóg, który w niebie,
błogosławi, Mamo, Ciebie.
