Pilne zadania misyjne, które przyświecały szlakom św. Brygidy z północy na południe naszego kontynentu czynią z niej wspaniały wzór do naśladowania, zwłaszcza obecnie, w dziele nowej ewangelizacji Europy. Św. Brygida ze Szwecji jest więc dla nas postacią o wymiarach europejskich. Słowa (Ojca Świętego Jana Pawła II). Wcześniej Paweł VI określił św. Brygidę mianem “trwałego pomostu” w dziele budowania jedności między Rzymem a Szwecją. Brygida jest zatem symbolem jedności i katolickości, czyli powszechności Kościoła. Żyła w późnym okresie średniowiecza (1303-1373). Były to trudne czasy wojen i podziałów społecznych oraz nieustannych walk bratobójczych. Równocześnie był to okres wielkich dysproporcji kanonicznych, przy czym brak równowagi politycznej oraz podziały religijne wiązały się nawet z niebezpieczeństwem schizmy w całym Kościele katolickim. W takim to czasie Bóg powołuje do swej służby Brygidę, która ze swej natury odznaczała się duchem przebaczenia i pokoju. Jej wysokie pochodzenie społeczne i związany z tym pobyt na szwedzkim dworze królewskim, jak również liczne podróże po Europie, uświadomiły jej całą złożoność problemów związanych z dyplomacją, polityką i zarządem państwa. Można powiedzieć, że była jedną z najbardziej wykształconych kobiet swoich czasów, rozumiała społeczne problemy Europy, a zwłaszcza specyficzną sytuację ówczesnego Kościoła. Wszystkie swe talenty poświęciła wielkiej sprawie powrotu papieży z Avignonu na Stolicę Piotrową w Rzymie, Niestrudzenie zabiegała o zaprowadzenie pokoju w Szwecji, Francji, we Włoszech i w Anglii – czyli w krajach, które w owym czasie cierpiały rozdarcie przez sekty, bunty i wojny. Odważnie przypominała obowiązki spoczywające na królu, czołowych politykach, dostojnikach kościelnych, jak również na społeczeństwie. Istnieje opinia, że trudno by było wskazać jakiś rejon w Europie, gdzie obcy lub  nieznany byłby jej dobroczynny wpływ na rzecz pokoju czy dobrze rozumianych reform religijnych. Dlatego od sześciu wieków Brygida jaśnieje jako symbol pojednania i wspólnoty oraz znak pokoju. Jan Paweł II nazywa ją “Zwiastunką i prorokinią czasów współczesnych”. Pośród upadków i zwycięstw ludzi swoich czasów jawi się Brygida jako znak, który mimo upływu wieków wzywa do odnowy wewnętrznej, zakorzenionej w trwałych wartościach Ewangelii. W pełni żyła duchem modlitwy i często zwracała się do Pana: “Boże, ukaż mi Twoją drogę, abym szczęśliwie mogła nią kroczyć”. Ta dzielna niewiasta, patronka Europy, małżonka i matka a zarazem wielka mistyczka Północy wstawia się u Boga za nami, wskazując trudną drogę, jaką należy przebyć w celu przyspieszenia godziny jedności w jednej owczarni pod przewodnictwem jednego pasterza.