Opat († 1153)Wspomnienie 20 sierpnia
Św. Bernard urodził się w 1090 r. w Fontaines we Francji w zamożnej rodzinie. Mając 20 lat, wybrał drogę życia monastycznego w klasztorze cystersów. Słynął z wiedzy filozoficznej, talentów oratorskich i licznych cudów. Głęboka wiedza teologiczna nie przesłaniała mu wiary w żywą obecność Jezusa i Maryi. Wchodząc do kościoła, zwykł pozdrawiać Maryję: Ave Maria! Legenda głosi, że kiedyś Maryja odpowiedziała mu: Salve, Bernarde!
Wywierał wpływ na kształtowanie się średniowiecznego Kościoła poprzez ożywioną korespondencję z hierarchami Kościoła i liczne podróże. W swoich pismach wysuwał przekonujące argumenty przeciwko herezji katarów, pogardzających materią i ludzkim ciałem. Bronił Żydów przed coraz liczniejszymi antysemickimi atakami. Kładł nacisk na znaczenie modlitwy, która jest najprostszą drogą do poznania Boga: „Powinno się nadal szukać tego Boga, którego jeszcze nie dość się szuka, ale być może lepiej się szuka i łatwiej można Go znaleźć na modlitwie niż w dyskusji”. W jednym z listów pisał: „Wszelki pokarm duszy jest suchy, jeśli nie poleje się go tym olejem; jest mdły, jeśli się go nie doprawi tą solą. To, co piszesz, jest dla mnie bez smaku, jeśli nie doczytam się imienia Jezusa. (…) Kiedy dyskutujesz lub mówisz, nic nie ma dla mnie smaku, jeśli nie słyszę imienia Jezusa”. Zmarł 20 sierpnia 1153 r.
Św. Bernardzie, wspieraj nasze wysiłki w poznawaniu Boga poprzez modlitwę.
