Zrozum, że Syjonem jest miasto w niebiosach (Orygenes)
Ciebie, Boże, należy wielbić na Syjonie, *
† Tobie dopełnić ślubów.
Do Ciebie, który próśb wysłuchujesz, *
wszelki śmiertelnik przychodzi, wyznając swoje grzechy.
Przygniatają nas nasze winy, *
a Ty je odpuszczasz.
Szczęśliwy, kogo wybierasz i przygarniasz, *
on mieszka w Twoich pałacach.
Niech nasycą nas dobra Twego domu, *
świętość Twojego przybytku.
Cudami Twojej sprawiedliwości †
odpowiadasz nam, Boże, nasz Zbawco, *
nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
Ty swą mocą utwierdzasz góry, *
jesteś opasany potęgą.
Uśmierzasz burzliwy szum morza, *
huk jego fal, zgiełk narodów.
Z powodu Twych cudów przejęci są trwogą †
mieszkańcy krańców ziemi; *
Ty ją napełniasz radością od wschodu do zachodu.
Nawiedziłeś i nawodniłeś ziemię, *
wzbogaciłeś ją obficie.
Strumień Boży wezbrał wodami, †
przygotowałeś im zboże *
i tak uprawiłeś ziemię:
Nawodniłeś jej bruzdy, wyrównałeś jej skiby, *
spulchniłeś ją deszczami i pobłogosławiłeś plonom.
Rok uwieńczyłeś swoimi dobrami, *
tam, gdzie przejdziesz, wzbudzasz urodzaje.
Stepowe pastwiska są pełne rosy, *
a wzgórza przepasane weselem,
Łąki się stroją trzodami, †
doliny okrywają się zbożem, *
razem śpiewają i wznoszą okrzyki radości.
Chwała Ojcu i Synowi, *
i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, *
i na wieki wieków. Amen.
Ant. Ciebie, Boże, należy wielbić na Syjonie.
