Tajemnice radosne
1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
„Oto poczniesz i porodzisz Syna (Łk 1, 31). Maryja, wspierana łaską Bożą, rozumie sens zwiastowania i wyraża zgodę: „Oto ja służebnica Pańska” (Łk 1, 38), jest dla nas wzorem posłuszeństwa i uległości wobec zamiarów Boga. Polećmy Panu Bogu nasze serca, aby zawsze były gotowe to, czego On od nas oczekuje.
II. Nawiedzenie św. Elżbiety
Gdy Maryja weszła do domu Zachariasza, drgnęło dziecię w łonie Elżbiety. Ona zaś ujawnia tajemnicę Maryi jako Matka Pana. Uwielbiajmy Matkę Twoją Panie Jezu Chryste, w Jej posłudze wobec Elżbiety i wobec całej ludzkości. Pragniemy Jej pomagać w tym posługiwaniu.
III. Narodzenie Pana Jezusa
Radujemy się, Panie Jezu Chryste, że Matka Twoja złożyła Cię w żłóbku. Jak ziarno pszeniczne w roli, abyś stał się Chlebem. Matka jest po to, aby karmić. Ona karmi nas Twoim Ciałem – Tobą, Wielbimy, Panie Jezu Chryste, Twoją Matkę w tej betlejemskiej posłudze. Pragniemy jak częściej żywić się Twoim Ciałem, wziętym z Maryi.
IV. Ofiarowanie Pana Jezusa
Panie Jezu, dziękujemy Twojej Matce, że przyniosła Cię do świątyni. Dziękujemy Ci, ze jesteś z nami w naszych kościołach. To Twoja Matka przyprowadzasz nas do Ciebie. Odtąd jesteśmy razem. I pragniemy zawsze być z Tobą.
V. Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni.
Chrystus żyje w każdym z nas, bo przecież „świątynią Boga jesteśmy”, „ciała nasze są poświęcone Bogu”, „Duch Boży mieszka w nas”. Wystarczy też skierować nasze kroki do kościoła, do domu Bożego, aby znaleźć tam Chrystusa. Dziękujemy Ci, Panie Jezu, że Twoja Matka nauczyła nas drogi do świątyni. Naucz nas, za Jej przykładem, wskazywać ludziom drogę do Ciebie.
