Gwiazdy niebieskie, przez które nas Chrystus oświeca
w tych ciemnościach świata tego, świećcie nam!
Pochodnie w miłości Bożej gorejące,
przykładami waszymi zapalajcie nas!
Bracia starsi, na dworze królewski służący,
wspomnijcie na ubogich domowników i powinnych swoich,
odbierajcie tam modlitwy i błagania nasze.
Wyście sławą narodu naszego,
chlubą naszego miasta Jerusalem,
pierwsze kamienie i perły, którymi Bóg osadził dom swój:
bo wami ziemię i niebo ozdobił, i chwałę i moc swoją
w was pokazał.
O błogosławione oczy wasze, które widzą to,
w co wierzymy.
O jak szczęśliwe uszy wasze, które słyszą to,
czego my pragniemy.
O jak mocne stopy wasze, które już na skale stanęły,
na brzegu onym, do którego my jeszcze z niebezpiecznością
i postrachem płyniemy. Wspomóżcie nas,
a wstawiajcie się tam za nas, abyśmy żywoty
i zacne przykłady cnót waszych naśladowali.
Jako gdyście tu żyli z nami, a ciele tym nauczali,
gorące były i serca ludzkie przenikające słowa wasze,
tak teraz niech tę moc mają, gdyście nie umarli,
ale lepszym żywotem żyjecie.
Pokłońcie się za nas Bogu naszemu, iż nas jeszcze czeka
do pokuty, a w wielkich nas złościach naszych nie pogubił,
a uproście to z nami, aby święta wiara katolicka,
nasienie wasze, któreście tu z płakaniem siali,
bujno wschodziła.
Ks. Piotr Skarga SJ
