„Bądź pozdrowiony krzyżu Chrystusa”.
„Bądź pozdrowiony krzyżu Chrystusa, kiedy na górze w Galilei Pan mówi do apostołów „Dana mi jest wszelka władza na niebie i ziemi” wówczas nasza myśl i serce zwraca się do krzyża. To w krzyżu jest Ci dana, o Chryste, wszelka władza, taka jakiej nikt inny nie ma w dziejach świata. To w krzyżu jest moc odkupienia człowieka, w imię której apostołowie słyszą <<Idźcie i nauczajcie wszystkie narody>>. To w krzyżu Chrystusa, Bóg Trój jedyny, Ojciec, Syn i Duch Święty stał się życiem duszy nieśmiertelnej. A początek tego życia stanowi chrzest. To w krzyżu po ludzku znaku hańby, stałeś się, o Chryste, pasterzem naszych dusz i Panem dziejów. Bądź pozdrowiony krzyżu Chrystusa”. (św. Jan Paweł II podczas pielgrzymki do Polski w 1987 roku, w katedrze na Wawelu, patrząc na krzyż, przed którym modliła się królowa Jadwiga).
Bądź pozdrowiony, Krzyżu Chrystusa!
Gdziekolwiek znajduje się Twój znak,
Chrystus daje świadectwo swojej Paschy:
owego „przejścia ze śmierci do życia”.
I daje świadectwo miłości,
która jest mocą życia – miłości,
która zwycięża śmierć.
Bądź pozdrowiony, Krzyżu,
gdziekolwiek się znajdujesz,
w polach, przy drogach, na miejscach,
gdzie ludzie cierpią i konają, na miejscach,
gdzie pracują, kształcą się i tworzą.
Na każdym miejscu, na piersi każdego człowieka,
mężczyzny czy kobiety, chłopca czy dziewczyny,
i w każdym ludzkim sercu.
Bądź pozdrowiony, Krzyżu Chrystusa!
Św. Jan Paweł II
