Ośmiu ojców paulinów dziękowało w środę, 24 czerwca na Jasnej Górze za 25 lat posługi kapłańskiej. Byli to: o. Nikodem Kilnar , o. Józef Stępień, o. Mariusz Tabulski, o. Krzysztof Rodak, o. Krzysztof Ościłowski, o. Dariusz Szuba, o. Jan Filipek i o. Kazimierz Kogut.

O duchowej łączności zapewnili nieobecni jubilaci: o. Alojzy Kosobuck z Ukrainy, o Kamil Szustak oraz o. Franciszek Meusz z Kamerunu.

Mszy św. jubileuszowej przed Cudownym Obrazem Matki Bożej przewodniczył o. Arnold Chrapkowski, generał Zakonu. Homilię wygłosił o. Kazimierz Maniecki.

„Drodzy ojcowie, wraz z wami my, wasi współbracia, dziękujemy za dar waszego życia powołania zakonnego i kapłańskiego pełnionego i tu w Polsce, i w rożnych krajach, pełnionego w różnych warunkach i w różnych okolicznościach, ale jak ufamy, zawsze posługi wiernej tym zobowiązaniom, które 25 lat temu podjęliście w bazylice jasnogórskiej – powiedział rozpoczynając Eucharystię o. Arnold Chrapkowski – Niech Maryja, Matka Kapłanów, w swym niepokalanym sercu nosi każdego z was, byście dalej idąc poprzez ten świat potrafili być wiernymi temu powołaniu, które Bóg złożył w waszym sercu”.

„Dziękując wspólnie z wami za 25 lat posługi kapłańskiej, chcemy dziękować za dar kapłaństwa jakim was Bóg obdarzył i za łaskę wytrwania – zwrócił się do jubilatów w homilii o. Kazimierz Maniecki – W dniu waszych święceń kapłańskich prosiliśmy Ojca Niebieskiego, który ustanowił swego Syna Najwyższym, Wiecznym Kapłanem, aby dzięki łasce Ducha św., ci których On wybrał jako sługi, szafarzy swoich tajemnic, okazali się wierni w wykonywaniu przyjętego urzędu posługiwania. I dzisiaj, po 25. latach modlimy się o to samo, o wierność heroiczną”.

„Świętując ten piękny jubileusz jesteście wezwani, by na nowo postawić na serce. Serce kapłana jest sercem przeszytym miłością Pana, dlatego nie powinno patrzeć na siebie, ale jest kierowane na Boga i na innych – podkreślił o. Maniecki – Posługa kapłańska jest pełna różnorodnych inicjatyw, wyzwań, które wystawiają ją na wiele frontów. Pośród tych zajęć i spraw, jakim będziecie się jeszcze oddawać, miejmy nadzieję, przez długie lata, niech trwa pytanie: gdzie utkwione jest moje serce? Jakiego skarbu poszukuje? Pamiętajcie słowa Pana Jezusa ‘tam jest mój skarb, gdzie jest moje serce’”.

„Każdy z was swoją pierwszą Mszę św. odprawiał przy tym ołtarzu, gdzie jest obecna i stale na nas patrzy, Maryja. Czy pamiętacie, co jej wtedy powiedzieliście? – pytał o. Maniecki – Kochani jubilaci, jeszcze raz spójrzcie na Maryję, Matkę i szczególną Patronkę naszego zakonu paulińskiego. Jej tajemnica tak bardzo jest wpisana w każde powołanie kapłańskie. W jednym z listów do kapłanów św. Jan Paweł II napisał: ‘jest w naszym służebnym kapłaństwie zdumiewający i przejmujący wymiar bliskości wobec Matki Chrystusa’. Starajcie się żyć w tym wymiarze. Gdy będziecie blisko Maryi, będziecie zawsze blisko Chrystusa, będziecie zawsze blisko każdego człowieka”.

Na podstawie relacji o. Stanisława Tomonia – Biuro Prasowe Jasnej Góry – 24.06.2020 r.