O Ty, poza wszystkim!
Jak Cię nazwać innym imieniem?
Jaki hymn może Ci wyśpiewać?
Żadne słowo Ciebie nie wyraża!
Jaki duch Cię ogarnie?
Żaden umysł nie pojmuje Ciebie.
Jedyny, Tyś jest niewymowny!
A wszystko, co się mówi, od Ciebie wychodzi.
Jedyny, Tyś niepoznawalny!
Wszystko, co się myśli, przychodzi od Ciebie.
Wszystkie byty Cię chwalą,
i te, które mówią, i te, które nie mają głosu.
Wszystkie byty oddają Ci hołd,
i te, co myślą, i te, co nie myślą.
Wszystko, co istnieje, modli się do Ciebie
i do Ciebie wznosi hymn milczenia
każdy byt, co umie czytać księgę Twojego wszechświata.
Wszystko, co trwa, trwa, w Tobie Jedynym
i Ty jesteś celem wszystkich bytów.
Ty masz wszystkie imiona.
Jakże ja Ciebie nazwę?
Jesteś jedynym, którego nie można nazwać.
Zmiłuj się nade mną, Ty poza wszystkim,
bo jakże Ciebie nazwać, Boże, innym imieniem?
Św. Grzegorz z Nazjanzu (zm. 390)
