Św. Maksymilian Maria Kolbe
Rajmund Kolbe, który przybrał zakonne imię Maksymilian Maria, urodził się 8. stycznia 1894 r. w Zduńskiej Woli koło Łodzi. Założyciel Niepokalanowa, słuchacz głośnego uniwersytetu papieskiego Gregorianum i Seraphicum w Rzymie, doktor nauk filozoficznych i teologicznych, wybitnie zdolny fizyk i matematyk, pochodził z bardzo skromnego domu, gdzie panowała atmosfera wielkiej pobożności i szczerego patriotyzmu. Gdy miał 12 lat, ukazała mu się Matka Boska trzymająca w rękach dwie korony: białą, symbolizującą czystość i czerwoną – męczeństwo. Spytała, którą z nich wybiera. Gdy odpowiedział, że obie, uśmiechnęła się i zniknęła. Po 76 latach od tego zdarzenia, dnia 10 października 1982 r., papież Jan Paweł II zaliczył go w poczet świętych. W czasie swojej drugiej pielgrzymki do Polski złożył mu hołd, odwiedzając z posługą apostolską jego sanktuarium w Niepokalanowie.
*
W lipcu 1941 r. o. Maksymilian dobrowolnie zgłosił się na śmierć głodową w zamian za współwięźnia, Franciszka Gajowniczka. W bloku nr 13, nazywanym blokiem śmierci, przebywał przez dwa tygodnie, po czym został dobity zastrzykiem z fenolu. Zmarł 14 sierpnia, w wigilię Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Jego ciało zostało spalone w krematorium w Auschwitz.
