Pobożność, jak mówi święty Tomasz, jest niczym innym, jak pewną skwapliwością i łatwością czynienia dobra, która usuwa z naszych dusz wszelką trudność i ciężar, i czyni nas skłonnymi i gotowymi do podejmowania wszystkiego, co dobre. Jest to duchowy pokarm, odpoczynek, rosa z nieba, dochodzący do nas powiew Ducha Świętego, nadprzyrodzone uczucie. Reguluje ona, wzmacnia i przekształca serca ludzi, żeby nadać im nowe upodobanie i zapał do rzeczy duchowych, a także nowy niesmak i wstręt wobec rzeczy zmysłowych.
Codzienne doświadczenie wskazuje, że czerpiąc z głębokiej i pobożnej modlitwy, człowiek duchowy odnawia w sobie wszystkie dobre postanowienia: to dzięki temu otrzymuje on łaskę czynienia dobrze; dzięki temu pragnie podobać się Panu, który okazał się tak dobry i tak łagodny, oraz Go kochać; dzięki temu myśli o podejmowaniu nowych wysiłków, o cierpieniu i o przelewaniu krwi dla Niego; dzięki temu w końcu odmładza on i odnawia całą świeżość swojej duszy.
Święty Piotr z Alkantary
Święty Piotr z Alkantary († 1562) hiszpański franciszkanin; spowiednik świętej Teresy z Avili.
