Panie ukrzyżowany i zmartwychwstały,
naucz nas, jak stawić czoło walkom życia codziennego,
abyśmy żyli w coraz większej pełni Twojej miłości.
Ty tak pokornie i cierpliwie
przyjmowałeś porażki życia ludzkiego,
cierpienia i męki ukrzyżowania.
Pomóż nam tak przeżywać trudy i walki,
które przynosi nam dzień każdy,
jako okazje do wzrastania w Tobie
i do upodobniania się do Ciebie.
Uczyń nas zdolnymi do podejmowania tego, co trudne,
z ufnością w Twoją pomoc.
Daj nam zrozumieć, że tylko wtedy
dochodzimy do pełni życia,
kiedy umieramy sobie
i naszym samolubnym pragnieniom.
Bo tylko wtedy, kiedy umieramy z Tobą,
możemy zmartwychwstać z Tobą.
Oby nic odtąd nie skłaniało nas
do cierpienia i płaczu tak,
żebyśmy mieli zapominać o Twoim zmartwychwstaniu.
Ty jesteś promiennym słońcem miłości Ojca.
Ty jesteś nadzieją życia wiecznego.
Ty jesteś płonącym ogniskiem miłości.
Niech radość Twoja, Jezu, będzie naszą siłą
i niech będzie między nami więzią pokoju,
jedności i ufności. Amen.
Św. Matka Teresa z Kalkuty
