Nie znam Cię, mój Panie,
ponieważ chciałem znać rzeczy i w rzeczach smakować.
Mój duch usychał, ponieważ zapomniał
czerpać pożywienie z Ciebie.
Niech wszystko będzie zburzone, tak, tym lepiej,
bylebym odtąd już mocno trwał w Tobie.
O słodka miłości Boga tak jeszcze źle poznanego.
Ten, który znajdzie Twe źródła, może odpocząć.
To Ty zawsze okazujesz się pierwszy
i wychodzisz na spotkanie tych,
którzy Ciebie pragną.
Odkąd chodzę z Tobą wszędzie,
wszystko wydarza mi się szczęśliwie wszędzie.
Św. Jan od Krzyża (zm. 1591)
