[z Księgi Sędziów 6, 14.17.36-38]
Pan zaś zwrócił się ku niemu i rzekł do niego: «Idź z tą siłą, jaką posiadasz, i wybaw Izraela z ręki Madianitów. Czyż nie Ja ciebie posyłam?»(…).Odrzekł Mu na to: «Jeżeli darzysz mnie życzliwością, daj mi jakiś znak, że to Ty mówisz ze mną.(…)Rzekł więc Gedeon do Boga: «Jeżeli naprawdę chcesz przeze mnie wybawić Izraela, jak to powiedziałeś, pozwól, że położę runo wełny na klepisku; jeżeli rosa spadnie tylko na runo, a cała ziemia dokoła będzie sucha, będę wiedział, że wybawisz Izraela przeze mnie, jak powiedziałeś». Tak uczynił. Kiedy rano wstał i ścisnął wilgotne runo, wycisnął z runa pełną czaszę wody.
[komentarz]
Jakież słowa chwały zobrazują niepokalany charakter czystości Maryi? Ona jest nieskazitelnym runem, złożonym na ziemskim padole, dzięki niemu Zbawiciel, schodząc z nieba jak deszcz, oczyścił ziemię z niezliczonej ilości zła, po czym osuszył runem z ukrytej wilgoci namiętności i obficie napełnił ziemię dobrami.
Pseudo-Proklus z Konstantynopola [VII wiek]
[modlitwa]
Chryste Boże, Słowo Ojca, zszedłeś jak deszcz na pole Dziewicy, jak cudowne zboże zjawiłeś się tam, gdzie żaden siewca nigdy nie posiał i stałeś się pokarmem dla świata… Wywyższamy Ciebie, Dziewicza Matko Boga, runie, które wchłania niebieską rosę, polu ze złocącym się zbożem, które zaspokaja głód stworzenia.
Pieśń pochwalna Kościoła syryjsko-maronickiego
