Wielkanoc

Witajcie…

Mt28, 8-15

Pusty grób


Gdy 
anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: – Witajcie.

 

One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą.

 

Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło.

 

Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu.

 

Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między Żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.

 

Opowiadania pt. “O nagrobku milionera” i “O dobru i śmierci”

 

Andrew Carnegie (1835-1919), słynny filantrop, przemysłowiec (“król stali”) i milioner amerykański, który zaczynał dosłownie od zera (i dorobił się olbrzymiego majątku, wykorzystując śmiało nowe wynalazki), obmyślił na swój grób następujący napis: “Tutaj spoczywa człowiek, który wokół siebie potrafił zgromadzić wielu współpracowników, bardziej dzielnych i zdolnych niż on sam”.

 

Jan Kiepura (1902-1966), wybitny śpiewak estradowy i operowy, ma grób na warszawskich Powązkach.  Na jego grobie taki napis: “Gdy człowiek umiera, Nie pozostaje po nim na tej ziemi nic oprócz dobra, które uczynił innym”.

 

Refleksja


Będziemy “rozliczani” nie z tego, ile zrobiliśmy na świecie, ale przede wszystkim z tego, ile włożyliśmy w to naszego serca. Każdy z nas jest wezwany do rzeczy wielkich. Trzeba nam zaangażowania, systematyczności i serca, które zmieni oblicze tej ziemi. Śmierć nie jest ostatnim elementem naszego życia, tylko początkiem czegoś nowego…

 

Jezus uczy nas, że dobro, które uczyniliśmy w naszym życiu nie przeminie. Ma ono właściwości ponadczasowe, bo ogarnia rzeszę ludzi, którzy idąc i działając  w świecie mają siłę ponadczasową. Dobro, którego jesteśmy autorami ma właśnie wartość ponadczasową, dlatego można powiedzieć, że to ono jest niebem na ziemi…