Nie tylko z Tobą Bóg Syn, któremu dałaś swoją krew, lecz również Bóg Duch Święty, za sprawą którego poczęłaś, a także Bóg Ojciec, który od wieków zrodził Tego, którego Ty poczęłaś.

Św. Bernard

Najważniejsze wydarzenia z życia Maryi są bezpośrednio związane z osobą Jezusa Chrystusa.

W chwili zwiastowania, poprzez swą zgodę, przyjęła Ona na siebie Boże macierzyństwo. Stała się Matką Boga. Syn Boży tym samym stał się Jej Synem. Był to początek odkupienia oraz zjednoczenia natury boskiej i ludzkiej w Osobie Jezusa Chrystusa. Odtąd Syn Boży jest także w pełni człowiekiem, przyjął naturę ludzką, wkroczył na ziemskie drogi ludzkiego życia. Nieogarniony i niepojęty Bóg stał się człowiekiem. Ogołocił samego siebie z chwały należnej Bogu, przyjął ludzką naturę podległą zmęczeniu, cierpieniom, naznaczoną znamieniem śmierci.

Maryja, która poczęła z Ducha Świętego, stała się nosicielką Boga-Człowieka, przyjęła do swego łona jedynego Pośrednika: „Albowiem jeden jest Bóg, jeden też między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za wszystkich…” (1 Tm 2, 5-6). To dzięki Niej i przez Jej decyzję w chwili zwiastowania można powiedzieć o Synu Bożym: „Człowiek”. To przez fakt poczęcia się w Maryi Syna Bożego możemy mówić o Niej: „Matka Boga”.

Rodząc Jezusa, urodziła Boga i Człowieka, obiecywanego przez wieki całe Mesjasza i Odkupiciela. Między człowiekiem a Bogiem stanął Pośrednik łączący w sobie dwa światy: boski i ludzki. Istniejąca między człowiekiem a Stwórcą przepaść została zasypana. Mamy do Boga dostęp przez Jezusa Chrystusa. W Nim jest jedyne i święte spotkanie, bliskość z samym Bogiem. Obierając w pełni ludzką drogę przyjścia na świat poprzez poczęcie i zrodzenie z Maryi, Bóg uczynił Maryję orędownikiem i pośrednikiem między nami a Jej Synem. Syn bowiem cieszy się, gdy Matka prosi Go i gdy On może Jej wysłuchać. Jest to dla Niego okazja i dobra sposobność, aby wykazać swoją wdzięczność za Jej troskliwość i serdeczność. Macierzyństwo jest trudem, łączy się z wieloma problemami, kłopotami, z bólem i obawą. Są to dary matki, która kochając potrafi wiele znieść dla swych dzieci. Miłość matki zawsze jest „za darmo”. Wystarczy Jej ten prosty fakt, że to jest „jej” dziecko, a będzie je kochała. Matka nigdy nie opuści swego dziecka, bez względu na to, jakie ono jest. Kalekie, ułomne, grzeszne czy też krnąbrne – zawsze znajdzie u niej miłość i wsparcie.

Mając w Maryi Matkę, możemy być pewni Jej nieustannego trwania przy nas. Ona, Matka Boga, która urodziła światu jego Stwórcę, „wykorzystuje” dla nas swoją bliskość z Nim.

BOGURODZICA

Bogurodzica, Dziewica, Bogiem sławiena Maryja,
U Twego Syna, Gospodzina, Matko zwolena, Maryja!
Zyszczy nam, spuści nam,
Kyrieleison.

Twego dziela Krzciciela, Bożycze,
Usłysz głosy, napełń myśli człowiecze.
Słysz modlitwę, jąż nosimy,
A dać raczy, jegoż prosimy:
A na świecie zbożny pobyt,
Po żywocie rajski przebyt,

Kyrieleison.