„Nie lękajcie się ofiarować waszego czasu Chrystusowi!” Ta rada św. Jana Pawła II dotyczy przede wszystkim niedzieli, dnia odpoczynku w rodzinie i dnia, w którym oddajemy chwałę Bogu. Niedziela jest szczególnym dniem tygodnia. Zgromadzenie wiernych dokoła ołtarza w niedzielę nie jest tylko obowiązkiem, ale przede wszystkim zaszczytem. Nie jest to „zwykłe” zebranie ziemskie, lecz znak zapowiadający zgromadzenie zbawionych w domu Ojca. Jest to czynność prorocza, wyrażające wiarę w zmartwychwstanie przy końcu czasów ziemskich. Człowiek ochrzczony, dziecko Boże, współobywatel świętych, otrzymuje zaproszenie, aby przeżyć ten dzień w obliczu Ojca, w połączeniu z mieszkańcami nieba. Nic też dziwnego, że pierwsza książeczka do nabożeństwa Nauka Dwunastu Apostołów poleca: „Zbierajcie się w dzień Pański, który do Pana należy. Łamcie się chlebem i składajcie dziękczynienie, wyznawszy uprzednio swoje grzechy, aby ofiara wasza była czysta! Jeśli kto ma jaki spór ze swoim towarzyszem, niech się do was nie dołącza, ale pojedna się z nim, bo mógłby się przyczynić do znieważenia ofiary”. Niedziela jest świętowaniem nowego świata, jaki zrodził się z pustego grobu w poranek zmartwychwstania. Chrystus, zwyciężywszy szatana, grzech i śmierć otwiera przed ludzkością bramy życia wiecznego. Człowiek otrzymuje zaproszenie na spotkanie z Bogiem. Dlatego nie może być niedzieli bez zgromadzenia dzieci Bożych dokoła Chrystusa, dokoła stołu Pańskiego, nakrytego do uczty eucharystycznej. Św. Jan Paweł II wzywa nas do odkrycia na nowo niedzieli jako szczególnego czasu dla Boga: „Nie lękajcie się ofiarować waszego czasu Chrystusowi! Tak, otwórzmy Chrystusowi nasz czas, aby On mógł go rozjaśnić i nadać mu kierunek. On jest Tym, który zna tajemnicę czasu i tajemnicę wieczności i ofiarowuje nam «swój dzień» jako zawsze nowy dar swojej miłości”. Słusznie można określić ten dzień mianem „Paschy tygodnia”. Święcenie niedzieli nadaje znaczenie pozostałym sześciu dniom tygodnia. Niedziela „jest podstawą i rdzeniem całego roku liturgicznego”; stąd też wynika konsekwencja, z jaką Papieże podkreślają konieczność troski o jej świętowanie: „Co niedziela chodzimy na Eucharystię, bo jest to dzień Zmartwychwstania Pana. Właśnie dlatego niedziela jest dla nas tak ważna”.
Uświęcenie przez Eucharystię
Jakiż wspaniały obraz podziwiamy co niedziela, gdy w parafiach i różnych miejscach kultu gromadzą się rodziny chrześcijańskie – ojciec, matka, dzieci, dziadkowie – by wspólnie uwielbiać Pana i razem wzrastać w wierze!
Ubogacać się Słowem Bożym Świąteczny charakter niedzielnych obchodów przejawia się w pewnych elementach liturgii, takich jak drugie czytanie przed Ewangelią, homilia, wyznanie wiary i – oprócz niedziel Adwentu oraz Wielkiego Postu – śpiew „Chwała na wysokości Bogu”. Kościół w sposób szczególny zachęca właśnie podczas Mszy niedzielnej do śpiewu, który wyraża radość Kościoła ze zmartwychwstania Pana. Niedzielna liturgia Słowa zawiera wielkie bogactwo, wśród którego ogłaszanie Ewangelii zajmuje centralne miejsce. Kościół zatem proponuje nam podczas okresu zwykłego i w trzech cyklach rocznych uporządkowany wybór fragmentów, w których przemierzamy życiową drogę Pana. Wcześniej, poprzez pierwsze czytanie, które w okresie zwykłym jest zaczerpnięte ze Starego Testamentu i odnosi się do Ewangelii, „dla ukazania jedności obydwu Testamentów”. przypomnieliśmy sobie historię Żydów. W drugim czytaniu, również w okresie trzech lat, słuchamy fragmentów z listów św. Pawła i św. Jakuba, poznając życie pierwszych chrześcijan w świetle nowiny, jaką przyniósł nam Chrystus. Reasumując, Kościół jako dobra matka daje nam obfity pokarm duchowy, jakim jest Słowo Boże, które podczas Mszy wymaga od każdego z nas modlitewnej odpowiedzi, a po Eucharystii szczerego przyjęcia w życiu. „Myślę, że wszyscy możemy nieco się poprawić w tym zakresie – mówi Papież – wszyscy możemy stać się lepszymi słuchaczami Słowa Bożego, by być uboższymi w słowa własne, a bogatszymi w Jego Słowa”. By pomóc nam w przyjęciu tego pokarmu kapłan co niedzielę głosi homilię, w której w świetle misterium paschalnego wyjaśnia znaczenie czytań z dnia, szczególnie zaś Ewangelii: wydarzenia z życia Jezusa, Jego rozmowy z ludźmi, Jego zbawiennych pouczeń. W ten sposób homilia prowadzi nas ku intensywnemu uczestnictwu i pomaga nam w zrozumieniu tego, że nasza celebracja przekłada się na rzeczywistość po zakończeniu Mszy, by przemieniać naszą codzienność: pracę, naukę, rodzinę.
Ten dzień jest poświęcony Panu, Bogu waszemu. Nie bądźcie smutni i nie płaczcie. Nie bądźcie przygnębieni, bo radość w Panu jest waszą ostoją. (Ne 8, 9-10)
