[z Księgi Psalmów, Ps 45, 2.10-12]
Z mego serca płynie piękne słowo, †
pieśń moją śpiewam królowi, *
język mój jest jak rylec biegłego pisarza.
Córki królewskie wychodzą na spotkanie z tobą, *
królowa w złocie z Ofiru stoi po twojej prawicy.
Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń ucha, *
zapomnij o swym ludzie, o domu swego ojca.
Król pragnie twego piękna, *
on twoim panem, oddaj mu pokłon.
[komentarz]
Posłuchaj córko i nakłoń ucho na posłanie Gabriela, ponieważ to właśnie z powodu tego posłania wymazaliśmy, jak wymazuje się przykry dźwięk przy pomocy słodkiego przemówienia, truciznę nieposłuszeństwa (truciznę, którą przebiegłość węża wkropliła do uszu Ewy i która sprawiła, że cała ludzkość ma udział w trującej kropli), tak że teraz zostaliśmy uzdolnieni do uległości i posłuszeństwa tylko przykazaniom naszego Stwórcy.
Św. Focjusz I Wielki z Konstantynopola [810-891]
[modlitwa]
Twoje zachowanie, błogosławiona Dziewico, Matko Boga, zadziwia mieszkańców nieba; trzymałaś i nosiłaś na swoich piersiach Tego, który jednym skinięciem rozkazuje wszystkim stworzeniom. Oblubienico Króla, proś i błagaj Króla królów, którego zrodziłaś w czystości, aby rozlał swoje miłosierdzie, w dniu Twojego święta, nad wszystkimi, którzy polecają się Twoim modlitwom.
Inwokacja Kościoła syryjsko-maronickiego
