Archiwa tagu: “Pawełki”

Wydarzenia

Wągrowieckie „Pawełki” A. D. 2018

Dodaj komentarz

DSC05843

Wzorem lat ubiegłych, zgodnie z wieloletnią tradycją zakonów paulińskich, przez ostatnie dziewięć dni spotykaliśmy się na uroczystych mszach św., by za wstawiennictwem Patriarchy wypraszać potrzebne nam łaski, a także dziękować Bogu i Matce Najświętszej za wszelkie dary, którymi nas Bóg obdarzył w minionym roku, poprzez owoce pracy naszych wągrowieckich ojców i braci paulinów. Naszą nowennę ku czci Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika zakończyła uroczysta msza św. koncelebrowana, której przewodniczył JE Ks. Abp Stanisław Gądecki -Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski – Metropolita Poznański, Konfrater Zakonu Paulinów. Współkoncelebransami byli proboszcz o. Dariusz Nowicki OSPPE i o. Emanuel Matusiak OSPPE. Witając dostojnego gościa – przedstawiciel rady parafialnej wyraził w imieniu całej wspólnoty, nieukrywaną radość z faktu przyjęcia przez Ks. Abpa zaproszenia oo. Paulinów do uczestnictwa w wągrowieckich „Pawełkach”. Wspomniał też o wieloletnich związkach Ks. Abpa z parafią i stowarzyszeniami, z okresu posługi w Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Były to m.in. wizytacje pasterskie, czy wygłaszane referaty, w trakcie organizowanych w pomieszczeniach klasztornych Konkursów Wiedzy Biblijnej im. Ks. Jakuba Wujka i sesji popularno – naukowych z udziałem oo. cystersów. W kontekście dzisiejszej ewangelii, w swej homilii, Ks. Arcybiskup wiele uwagi poświęcił roli Jezusa w naszym doczesnym życiu. Jeżeli żyjemy, to właśnie dzięki Jezusowi, Jego heroicznej, odkupieńczej postawie. Jezus wzywa nas, byśmy korzystali z sakramentu pojednania, a nawracając się wierzyli w Ewangelię. Człowiek dopiero wówczas może poczuć się nawróconym, gdy nie popełnia tego samego grzechu. Nawrócony, to człowiek, który wierzy w Ewangelię. W aspekcie dzisiejszego paulińskiego święta, drogi, która może być dla nas przykładem, jest życie i postawa Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika. Heroizm jego życia stał się zaczynem, który miał wpływ na powstanie zakonu paulinów. Z treści homilii mogliśmy również poznać życie św. Pawła, trud tego życia i konsekwencję, z jaką przez to życie szedł. Na zakończenie mszy św. Ks. Arcybiskup udzielił wszystkim dzieciom i dorosłym uczestnikom uroczystości pasterskiego Błogosławieństwa. Mieliśmy też okazję skosztowania owoców pustyni, z czego skorzystała bardzo liczna grupa wiernych parafian i gości. W uroczystości udział wzięli członkowie Towarzystwa Świętego Wojciecha, poczty sztandarowe, przedstawiciele wspólnot, Schola Dziecięca. Biorący udział w uroczystości Burmistrz Wągrowca p. Krzysztof Poszwa i jego Zastępca Bogdan Smykowski, złożyli na ręce Ks. Arcybiskupa życzenia i wręczyli upominki. Nasza nowenna przeszła do historii; będzie ona trwale zapisana w naszej pamięci. Nasza wielodniowa modlitwa pozwoliła nam ponownie zagłębić się w kilkuwiekową historię Zakonu. Ufamy, że każdy z nas odnalazł przynajmniej niejedną cenną wskazówkę dla swego życia i postępowania. Bogu niech będą dzięki za te dni !

Janusz Marczewski

Wspomnienie

Święty Paweł Pierwszy Pustelnik z Teb – Patriarchą i Patronem Zakonu Paulinów

Dodaj komentarz

Św. Hieronim po zetknięciu się z pustynią w latach 375-379 napisał „Żywot Św. Pawła Pierwszego Pustelnika”. Chciał on niejako polemizować z „Żywotem Św. Antoniego”, napisanym przez św. Atanazego, ukazując św. Pawła jako pierwszego poprzednika tegoż świętego Antoniego, gdyż żył i umarł w zupełnej samotności. Właśnie dzięki tej biografii osoba św. Pustelnika z Teb została ukazana pierwsza i wybitniejsza nawet od św. Antoniego. Św. Hieronim sam przebywając na pustyni zetknął się z różnymi pustelnikami.
Opowiadali mu o św. Pawle sławnym Pustelniku z Teb, którego przed śmiercią odkrył sam św. Antoni. Św. Hieronim, który osobiście doświadczył już surowości pustyni ukazał w swej biografii ten Pawłowy styl życia za doskonały wzorzec pustelnika, całkowicie zjednoczonego z Bogiem. Przekazując zaś wiadomości dotyczące osoby św. Pawła z Teb zaczerpnięte z jakichś napisanych dwóch życiorysów, napisanych przez uczniów św. Antoniego w języku greckim, oraz ustne tradycje o sławnym Pustelniku przyczynił się do upowszechnienia jego stylu życia w Kościele. Św. Hieronim napisał żywot św. Pawła Pierwszego Pustelnika w języku łacińskim.
Przyjrzyjmy się teraz z bliska życiu naszego Bohatera. Paweł urodził się w Dolnych Tebach w rodzinie bardzo bogatej. Wychowaniu jego poświęcono wiele troski. Poznał bardzo gruntownie literaturę egipską i grecką. W wieku szesnastu lat stracił rodziców i wraz ze starszą, zamężną siostrą stał się spadkobiercą dużego majątku. Gdy rozszalało się prześladowanie chrześcijan za cesarza Decjusza, będąc chrześcijaninem i nie chcąc stać się ofiarą prześladowców, ukrył się w swej odległej posiadłości wiejskiej. Usłyszawszy jednak o nikczemnym zamiarze powziętym przez swego szwagra o doniesieniu o nim prześladowcom, aby w ten sposób zawładnąć jego majątkiem, Paweł postanowił uciec na pustynię. Bóg zmienił jednak serce zbiega i sprawił, iż przyjął dobrowolnie i z miłością ten styl życia, do którego zmusił go strach i konieczność.
Zobaczmy, w jaki sposób doszło do tego niezwykłego „nawrócenia”. Uciekając przed gniewem prześladowców i niewdzięcznością szwagra, pogrążając się w bezkresnej pustyni w poszukiwaniu bezpiecznego miejsca, Paweł stanął przed pewną jaskinią, przylegającą do kamienistej góry. Usunąwszy głaz, który zastawiał wejście, ujrzał duży „przedsionek”, w którym zielona palma ofiarowała swe owoce, a czyste źródło dostarczało napoju. Wiele ponadto grot wydrążonych w skale – w których widać jeszcze było można resztki narzędzi, przy pomocy których starożytni fałszerze bili monety – dostarczało bezpiecznej kryjówki. W takim to osamotnionym, zapomnianym miejscu Paweł zdecydował się przeżyć całe swe życie, gdyż, w tym wszystkim, co go dotychczas spotkało, dostrzegł dzieło Bożej woli i wezwanie do pozostania, trwając w doskonałym milczeniu, wypełnionym zjednoczeniem z Bogiem. Zachętą do tego rodzaju powołania było dlań cudowne zjawienie się kruka, który każdego dnia przynosił Tebańczykowi porcję chleba. Wyjąwszy wzmiankę o cudownym pożywieniu, nic więcej nie wiemy o długim życiu ascetycznym „pierwszego” pustelnika.
Opisawszy w pierwszych sześciu rozdziałach początek ascetycznego życia Pawła, Hieronim w dalszych dwunastu przedstawia jego kres. Paweł liczył 113 lat a Antoni 90, gdy ten ostatni począł uważać, iż jest pierwszym i najdoskonalszym mnichem chrześcijańskim na świecie. Bóg jednak, aby odwieść go od tego przekonania, dał mu we śnie poznać, że żyje gdzieś na pustyni ktoś – kto ten sposób życia praktykuje już od dawna i to lepiej od niego. Powinien iść, aby się o tym przekonać. Dziewięćdziesięcioletni Antoni wziął o wschodzie słońca kij pielgrzymi i wyruszył w podróż, nie znając w ogóle drogi. Po kilku dniach Antoni przybył na miejsce przebywania Świętego Pustelnika Pawła. Gość chciał wejść. Starzec jednak przez długie godziny nie chciał do tego dopuścić, pragnąc nadal żyć sam na sam z Bogiem. W końcu jednak ustąpił i uradowany Antoni mógł wejść do środka. Cały wieczór upłynął na świętej rozmowie. Kruk przyniósł na kolację już nie jedną porcję chleba – jak zwykł to robić dotychczas – lecz dwie. Noc zaś została uświęcona modlitwą. O świcie dnia rozmowa dwóch świętych starców została na nowo podjęta. Paweł oznajmił, iż wiedział od dłuższego czasu, że Bóg chciał dać mu w osobie Antoniego towarzysza w służbie Bożej i że teraz przysyła go w cudowny sposób, aby pogrzebał jego ciało, owinąwszy je w płaszcz, który święty biskup Atanazy podarował Antoniemu.
Gość pełen podziwu i głęboko zmartwiony powrócił z wielkim pośpiechem do swojego klasztoru, który znajdował się w odległości trzech dni drogi, aby wziąć płaszcz, który mu był podarował Atanazy. W drodze powrotnej, przed dotarciem do celi Pawłowej, zobaczył duszę Tebańczyka wstępującą do nieba. Widok ten tak pobudził Antoniego, że marsz jego, jak powiada Hieronim, przemienił się w lot. Nie zastał jednak Pawła przy życiu. Ujrzał go klęczącego, z podniesioną głową i rękami wzniesionymi do nieba. W pierwszej chwili myślał, że jeszcze żyje i trwa pogrążony w modlitwie. Niestety, nie pozostało mu nic innego, jak owinąć martwe ciało Pawła w płaszcz Atanazego i złożyć je w grobie, wykopanym specjalnie w tym celu przez dwa lwy, które razem z Antonim płakały nad twórcą i księciem życia pustelniczego i mniszego. Antoni zabrał tunikę Pawłową, sporządzoną przez Tebańczyka z liści palmowych i wróciwszy do klasztoru opowiadał uczniom wszystko, czego doświadczył. W uroczyste zaś dni Wielkanocy i Zesłania Ducha Świętego przywdziewał zawsze Pawłową tunikę.
Oto w skrócie przedstawione życie św. Pawła Pierwszego Pustelnika Egipcjanina przez św. Hieronima. Pustelnicy zamieszkujący w XIII w. lasy i puszcze naddunajskie, zapragnęli naśladować tego sławnego Pustelnika egipskiego – św. Pawła z Teb i od jego imienia nazwali się paulinami, tworząc nową społeczność zakonną w Kościele.

Józef Stanisław Płatek OSPPE

Wydarzenia

Paulini zapraszają na „Pawełki”

Dodaj komentarz

Dziewięć dni, czyli nowennę trwać będą duchowe przygotowania w klasztorze Wągrowieckim i we wszystkich klasztorach paulińskich przed uroczystością św. Pawła Pierwszego Pustelnika. To dziewięciodniowe nabożeństwo nazywane jest popularnie „Pawełkami”. Najbardziej uroczyście jest ono celebrowane w największej wspólnocie paulińskiej – na Jasnej Górze w Częstochowie.

W sobotę 13 stycznia rozpocznie się pierwszy dzień nowenny. W klasztorze wągrowieckim połączona ona będzie z Mszą św. o godz. 18.00. Przez 9 kolejnych wieczorów Paulini będą gromadzić się na specjalnej modlitwie ku czci św. Pawła Pustelnika.

Nabożeństwo „pawełkowe” ma swoją bogatą historię i liturgię. Celebrans w otoczeniu asysty i ministrantów, po okadzeniu relikwii św. Pawła, intonuje jeden z dwóch hymnów opowiadających o prześladowaniu chrześcijan i życiu św. Pawła na pustyni. Hymny śpiewają na przemian zakonnicy i wierni przy akompaniamencie organów. Po zakończeniu śpiewu, podczas homilii kaznodzieja przypomina życie i misję św. Pawła z Teb. Każdego dnia nauka przybliżająca charakterystyczne rysy 800-letniej duchowości zakonnej. Zakończeniem każdego dnia „Pawełek” jest akt czci – ucałowanie przez wszystkich wiernych relikwii św. Pawła Pustelnika.
Święty Paweł z pustyni egipskiej jest głównym wzorem życia w samotności i na kontemplacji dla ponad 500 współcześnie żyjących zakonników paulińskich. Według przekazu św. Hieronima z IV wieku św. Paweł z Teb żył aż 113 lat, z czego prawie 90 lat spędził na modlitwie w samotności pustyni. Dlatego też został obrany za głównego patrona przez powstający na Węgrzech w XIII wieku Zakon Paulinów i tak jest do dzisiaj.
Nabożeństwo „Pawełek” gromadzi już od wielu lat tych, którzy skupieni są we wspólnotach i parafiach gdzie posługują Paulini. W naszej archidiecezji są to parafie Biechowo i Wągrowiec. Św. Paweł Pustelnik uznawany jest za szczególnego patrona i opiekuna matek spodziewających się rozwiązania lub pragnących mieć potomstwo, a także – jest szczególnym patronem dzieci.
Dlatego zapraszamy do uczestnictwa w tych niezwykłych nabożeństwach. Najbardziej jednak wszystkich mieszkańców Wągrowca, gdzie Paulini od niedawna pełnią swoją posługę. Warto poznać korzenie ich życia zakonnego i charyzmatycznego, choć mało znanego patrona, św. Pawła I-go Pustelnika z Teb.
W niedzielę 21.01. br. na zakończenie nabożeństw o godz. 12.30 w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Wągrowcu Eucharystii będzie przewodniczył ks. abp Stanisław Gądecki, Metropolita Poznański, Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Po Mszy św. nastąpi specjalne błogosławieństwo dla dzieci. Każdy będzie też mógł spróbować owoców pustyni. Serdecznie zapraszamy.

O. Dariusz Nowicki OSPPE
przełożony wągrowieckiego klasztoru

Jasna Góra

„Pawełki” A. D. 2017 już za nami !

Dodaj komentarz

DSCI0360

Dziewięciodniowe nabożeństwo „Pawełek”, które poprzedziło tegoroczną uroczystość, było okazją, by za wstawiennictwem Patriarchy wypraszać potrzebne łaski, a jednocześnie wyrażać wdzięczność Bogu i Matce Najświętszej za wszelkie dary, które otrzymaliśmy poprzez posługę naszych ojców paulinów. Ukoronowaniem tegorocznej nowenny ku czci Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika, była uroczysta Msza św. koncelebrowana, której przewodniczył i wygłosił homilię ks. bp Andrzej Suski – ordynariusz toruński, a zarazem konfrater Zakonu Paulinów. Współkoncelebransami byli o. Dariusz Nowicki OSPPE, o. Emanuel Matusiak OSPPE, o. Dariusz Andrzejewski CSSp oraz o. Tomasz Wieczorek OSPPE. Ks. bp wyraził swoją radość z faktu zaproszenia na naszą uroczystość, gdyż jak sam mówił, „poprzez swoją przynależność do konfraterni paulińskiej czuje się usatysfakcjonowany zaliczeniem w poczet przyjaciół Zakonu, a tym samym członkiem wielkiej rodziny paulińskiej”, do której i my teraz możemy się zaliczać. W swej homilii ks. bp wiele uwagi poświęcił roli rodziny w kształtowaniu charakteru młodych ludzi, a w niej, nie do przecenienia roli matki i ojca, którzy jeżeli tylko należycie spełniają swoją rodzicielską rolę, dają gwarancję jedności rodziny i chrześcijańskiego jej ukształtowania w wierze. Ks. bp udzielił wszystkim zgromadzonym indywidualnego błogosławieństwa, z którego skorzystała licznie zgromadzona rzesza parafian i gości przybyłych na naszą uroczystość. Zapewne wielkim przeżyciem dla uczestników uroczystości była rzadka okazja ucałowania relikwii Świętego Pawła, co niewątpliwie podkreśliło rangę i wyjątkowość uroczystości i ubogaciło duchowe jej przeżywanie. Mieliśmy też okazję, by skosztować „owoców pustyni”, co dodatkowo też było elementem uroczystości charakteryzującym jej wyjątkowość. W uroczystości udział wzięli także: Burmistrz Wągrowca p. Krzysztof Poszwa, Wójt Gminy Wągrowiec p. Przemysław Majchrzak, liczna grupa członków Towarzystwa Świętego Wojciecha, przedstawiciele sąsiednich parafii. Uroczystość uświetniła swym śpiewem parafialna Schola dziecięca. Na ręce ks. Biskupa oraz o. Dariusza Nowickiego, grupa dzieci przekazała gorące podziękowanie za dzisiejszą uroczystość oraz za wszelkie dobro płynące z posługi oo. Paulinów.

Janusz Marczewski

Jasna Góra

„Pawełki” A. D. 2016 u wągrowieckich paulinów

Dodaj komentarz

Tak jak we wszystkich klasztorach paulińskich, Wągrowiecki Konwent oo. Paulinów, już po raz trzeci obchodził uroczystość ku czci Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika. To dziewięciodniowe nabożeństwo zwane „Pawełkami” rozpoczęto 9.stycznia, by na codziennych wieczornych Mszach św. modlić się ku czci Św. Pawła Pustelnika. Nowennę zakończyła niedzielna uroczysta Msza św. koncelebrowana, której przewodniczył i homilię wygłosił ks. bp Artur Miziński – Sekretarz Generalny Konferencji Episkopatu Polski. Współkoncelebransami byli: o. Dariusz Nowicki OSPPE – proboszcz, o. Tomasz Wieczorek OSPPE, o. Emanuel Matusiak OSPPE oraz ks. Marcin Grzesiak. Ks. bp Miziński w swej homilii wiele uwagi poświęcił postaci i heroizmowi życia Św. Pawła, z którego postawy winniśmy czerpać naukę dla swego postępowania i kształtowania charakteru. Każdy bowiem, jeśli tylko zechce, może naśladować swym życiem postać Świętego, przy czym wcale nie musi tego czynić dosłownie. Wystarczy znaleźć miejsce, gdzie w zaciszu nawet swego mieszkania, wyłączając wszelkie bodźce zewnętrzne, może oddać się kontemplacji Boga, Jego nauki, i wypraszać potrzebne łaski. Podkreślił również wielką rolę rodziców w kształtowaniu postaw swych dzieci, wyrażając jednocześnie radość z tak licznego udziału dzieci w uroczystościach „Pawełek”, czego najlepszym dowodem była wielka ich rzesza „ w drodze” po pasterskie Błogosławieństwo, którego ks. Biskup udzielił indywidualnie również każdemu z uczestników Mszy św. Dodatkowym włączeniem się wiernych w modlitwę ku czci Św. Pawła była możliwość ucałowania relikwii Świętego, co zapewne ubogaciło duchowe przeżycie tej wyjątkowej uroczystości. Mieliśmy też okazję skosztować „ owoców pustyni”, co też było elementem uroczystości charakteryzującym jej wyjątkowość. Wielka rzesza parafian i gości podkreśliła rangę wydarzenia, które zapewne na długo pozostanie w pamięci i annałach naszej parafii. W uroczystości udział wzięli także: Burmistrz Wągrowca p. Krzysztof Poszwa, Wójt Gminy Wągrowiec p. Przemysław Majchrzak, liczna grupa członków Towarzystwa Świętego Wojciecha. Witając Ks. Biskupa w imieniu wspólnoty parafialnej, jej przedstawiciel przekazał pewne przesłanie stwierdzając, że te niecałe 3.lata obecności oo. Paulinów w wągrowieckim klasztorze, to dni nie tylko modlitwy, ale i owocnej pracy, która dzięki wielkiemu zaangażowaniu oo. Paulinów przynosi widoczne owoce tak duchowe, jak i rzeczowe, co parafianie przyjmują z wielkim zadowoleniem, włączając się w to współtworzenie dobra, które jak stwierdził nie służy tylko zakonnikom, ale całej wspólnocie parafialnej.

Janusz Marczewski

Jasna Góra

Paulini zapraszają na „Pawełki”

Dodaj komentarz

Dziewięć dni, czyli nowennę trwać będą duchowe przygotowania w klasztorze Wągrowieckim i we wszystkich klasztorach paulińskich przed uroczystością św. Pawła Pierwszego Pustelnika. To dziewięciodniowe nabożeństwo nazywane jest popularnie „Pawełkami”. Najbardziej uroczyście jest ono celebrowane w największej wspólnocie paulińskiej – na Jasnej Górze w Częstochowie.

W sobotę 09 stycznia rozpocznie się pierwszy dzień nowenny. W klasztorze wągrowieckim połączona ona będzie z Mszą św. o godz. 18.00. Przez 9 kolejnych wieczorów Paulini będą gromadzić się na specjalnej modlitwie ku czci św. Pawła Pustelnika.

Nabożeństwo „pawełkowe” ma swoją bogatą historię i liturgię. Celebrans w otoczeniu asysty i ministrantów, po okadzeniu relikwii św. Pawła, intonuje jeden z dwóch hymnów opowiadających o prześladowaniu chrześcijan i życiu św. Pawła na pustyni. Hymny śpiewają na przemian zakonnicy i wierni przy akompaniamencie organów. Po zakończeniu śpiewu kaznodzieja przypomina życie i misję św. Pawła z Teb. Każdego dnia nauka przybliżająca charakterystyczne rysy 800-letniej duchowości zakonnej. Zakończeniem każdego dnia „Pawełek” jest akt czci – ucałowanie przez wszystkich wiernych relikwii św. Pawła Pustelnika.
Święty Paweł z pustyni egipskiej jest głównym wzorem życia w samotności i na kontemplacji dla ponad 500 współcześnie żyjących zakonników paulińskich. Według przekazu św. Hieronima z IV wieku św. Paweł z Teb żył aż 113 lat, z czego prawie 90 lat spędził na modlitwie w samotności pustyni. Dlatego też został obrany za głównego patrona przez powstający na Węgrzech w XIII wieku Zakonu Paulinów i tak jest do dzisiaj.
Nabożeństwo „Pawełek” gromadzi już od wielu lat tych, którzy skupieni są we wspólnotach i parafiach gdzie posługują Paulini. W naszej archidiecezji gnieźnieńskiej są to parafie Biechowo i Wągrowiec. Św. Paweł Pustelnik uznawany jest za szczególnego patrona i opiekuna matek spodziewających się rozwiązania lub pragnących mieć potomstwo, a także – jest szczególnym patronem dzieci.
Dlatego zapraszamy do uczestnictwa w tych niezwykłych nabożeństwach. Najbardziej jednak wszystkich mieszkańców Wągrowca, gdzie Paulini pełnią swoją posługę. Warto poznać korzenie ich życia zakonnego i charyzmatycznego, choć mało znanego patrona, św. Pawła I-go Pustelnika z Teb.
W niedzielę 17.01. br. na zakończenie nabożeństw o godz. 12.30 w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Wągrowcu Eucharystii będzie przewodniczył ks. bp Artur Miziński, Sekretarz Generalny Konferencji Episkopatu Polski z Warszawy. Po Mszy św. nastąpi specjalne błogosławieństwo dla dzieci. Każdy będzie też mógł spróbować owoców pustyni. Serdecznie zapraszamy.

O. Dariusz Nowicki OSPPE
przełożony wągrowieckiego klasztoru