Kontynuując modlitwę arcykapłańską, Jezus przechodzi od prośby za swymi uczniami do prośby za całym Kościołem. Nie obejmuje już tylko tych, którzy z Nim byli, widzieli czynione przez Niego znaki i słuchali Jego słów, ale tych, którzy uwierzyli świadkom tamtych wydarzeń. Jest to modlitwa o jedność wszystkich wiernych. Jedność ta ma być na podobieństwo doskonałej jedności samego Ojca i Syna. Nie jest ona identyczna, gdyż Ojciec i Syn są zjednoczeni jak najbardziej intymnie, istotowo. Chrześcijanie natomiast stanowią jedno przez swą wiarę, a jedność ta jest darem łaski Bożej. Jest ona uczestnictwem w jedności Trójcy Świętej. Chrystus jest pośrednikiem w tej jedności – będąc uczestnikiem jednocześnie w pełni natury ludzkiej i boskiej. Wiara, którą mamy, została nam przekazana przez Jego świadków i jest darem Ducha Świętego, dzięki któremu wyznajemy, że Chrystus jest Panem. I w Nim mamy dostęp do Ojca, bowiem kto widział Jego, widział Ojca.
Jeśli nie będziemy się miłować, a będziemy ulegać rozłamom – jak pisał św. Jan Chryzostom – jakie świadectwo damy prawdzie, że Chrystus jest wysłanym przez Boga dawcą pokoju i miłości?
Piotr Popiołek
Piotr Popiołek, mąż, ojciec, teolog, członek redakcji „Pressji”, publikuje w czasopismach „Christianitas”, „Kontakt”, „Fronda LUX”.
