TAJEMNICE BOLESNE

1. Modlitwa w Ogrójcu

Grzechy przeciwko miłości Boga i bliźniego wyciskały na obliczu Zbawiciela krwawy pot. W ten odkupieńczy wysiłek Bożego Syna Polacy zapragnęli wpisać własne zmagania o właściwy kształt więzi międzyludzkich oraz godność pracy: „Przyrzekamy usilnie pracować nad tym, aby w Ojczyźnie naszej wszystkie dzieci Narodu żyły w miłości i sprawiedliwości, w zgodzie i pokoju, aby wśród nas nie było nienawiści, przemocy i wyzysku. Przyrzekamy dzielić się między sobą ochotnie plonami ziemi i owocami pracy, aby pod wspólnym dachem domostwa naszego nie było głodnych, bezdomnych i płaczących”.

2. Biczowanie Pana Jezusa

Społeczność ludzka, która lekceważy soje grzechy, okrutnie rani Ciało Chrystusa. Dlatego Prymas Tysiąclecia wołał z rodakami: „Zwycięska Pani Jasnogórska! Przyrzekamy stoczyć pod Twoim sztandarem najświętszy i najcięższy bój z naszymi wadami narodowymi. Przyrzekamy wypowiedzieć walkę lenistwu i lekkomyślności, marnotrawstwu, pijaństwu i rozwiązłości. Przyrzekamy zdobywać cnoty: wierności i sumienności, pracowitości i oszczędności, wyrzeczenia się siebie i wzajemnego poszanowania, miłości i sprawiedliwości społecznej”.

3. Cierniem ukoronowanie

Okazuje się, że tak łatwo nałożyć Chrystusowi koronę cierniową. Wystarczy lekceważyć i wyśmiewać sprawdzone ścieżki Bożej Prawdy. Wystarczy odepchnąć Boże dary, odtrącić sprawdzoną od zarania dziejów pomoc Bożą. Polacy wołali więc do Maryi: „Królowo Polski! Ponawiamy śluby ojców naszych i przyrzekamy, że z wszelką usilnością umacniać i szerzyć będziemy w naszych sercach i polskiej ziemi cześć Twoją i nabożeństwo do Ciebie, Bogarodzico – Dziewico, wsławiona w tylu świątyniach naszych, a szczególnie w Twej jasnogórskiej stolicy

4. Dźwiganie krzyża

Nikt tak jak Maryja nie przyjął Chrystusa. Nikt tak jak Ona nie podążył za Nim całym swym sercem, całym swoim życie. Dlatego pasterze polskiego Kościoła wraz z powierzonym sobie ludem wołali: „Oddajemy Tobie szczególnym aktem miłości każdy polski dom i każde ludzkie serce, aby chwała Twoja nie ustawała w ustach naszych dnia każdego, a zwłaszcza dni Twoich świąt. Przyrzekamy iść w ślady Twoich cnót, Matko-Dziewico i Panno wierna, i z twoją pomocą wprowadzać w życie nasze przyrzeczenia”.

5. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

Pragnąc wypełnić Chrystusowy testament z krzyża: „Oto Matka twoja” (J 19, 27), Polacy postanawiali: W wykonaniu jasnogórskich przyrzeczeń widzimy żywe wotum Narodu, milsze Ci od granitów i brązów. Niech nas zobowiązują do godnego przeżywania naszych nowych wyzwań. W początkach drugiego Tysiąclecia Chrześcijaństwa w naszej Ojczyźnie chcemy pamiętać o tym, że Ty pierwsza wyśpiewałaś narodom hymn wyzwolenia z niewoli i grzechu; że Ty pierwsza stanęłaś w obronie maluczkich i łaknących i okazałaś światu Słońce sprawiedliwości, Chrystusa, Boga naszego”