Na terenie naszej parafii p.w. Wniebowzięcia NMP znajdują się dwa kościoły zawiadywane obecnie przez oo. Paulinów: : kościół pocysterski nazywany „klasztorem” i kościół p.w. św. Apostołów Piotra i Pawła . Każdego roku, uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła to dla nas święto patronalne zwane odpustem . Jako parafianie winniśmy znać swych patronów, wiedzieć kim byli, skąd pochodzili. Byli przecież zwykłymi ludźmi, żyli, gdy powstawało chrześcijaństwo. Swym życiem zapracowali na świętość, a skoro nimi są, zasługują na to, byśmy my oddali należną Im cześć . Święty Piotr (Szymon) – patron Rzymu, rybaków, kamieniarzy, kowali, ślusarzy. Szymon, bo takie imię nadano księciu Apostołów urodził się w Betsaidzie, małej osadzie na północnym brzegu jeziora Genezaret w prowincji Galilea w Palestynie . Data narodzin pozostaje nieznana, choć wydaje się prawdopodobne, że był rówieśnikiem Jezusa z Nazaretu. Będąc dojrzałym mężczyzną osiadł w Kafarnaum (w prowincji galilejskiej), gdzie zamieszkał z żoną w domu teściowej. Trudnił się połowem ryb ; miał własną łódź i pracował na niej wraz ze swym bratem Andrzejem – późniejszym apostołem . Około roku 28, Jezus powołuje Szymona na swego ucznia i po raz pierwszy nazywa go „skałą” ( po grecku – petros ). Jezus mówi : będziesz się nazywał Kefas tzn. Piotr. Zgodnie z wezwaniem Jezusa, Piotr porzuca swój dotychczasowy zawód, zostawia rodzinę i udaje się za Mesjaszem . Znamy z ewangelii dalsze losy Piotra, gdy Jezus mówi do niego : „nie bój się , odtąd ludzi będziesz łowił” , pamiętamy uzdrowienie przez Jezusa teściowej Piotra, powołanie w gronie dwunastu na apostoła . Pamiętamy , gdy kroczył po wodzie, zwątpił, tonął, wyratowanie przez Jezusa i Jego słowa : „czemu zwątpiłeś małej wiary” . Pamiętamy zaparcie Piotra, że zna Jezusa (nie było Piotra na Golgocie podczas Męki Pańskiej), pamiętamy powierzenie Piotrowi obowiązku prowadzenia całego kościoła. Piotr jest pierwszym z apostołów, któremu ukazuje się martwych- wstały Chrystus. W dzień Pięćdziesiątnicy pierwszy przemawia do tłumu w imieniu apostołów i zdobywa dla Chrystusa pierwszych wyznawców. Było to zarazem pierwsze publiczne wystąpienie Piotra w imieniu Kościoła . Piotr czynił też cuda ; uzdrawia paralityków, przywraca do życia kobietę , chrzci w Cezarei pierwszego poganina – rzymskiego setnika Korneliusza . Sanhedryn – żydowska rada religijna wzywa Piotra do zaniechania publicznych wystąpień. Ten kontynuuje swoją działalność i wraz z Janem zostają uwięzieni i skazani na chłostę. Król Izraela Herod Agryppa rozpętuje prześladowania chrześcijan. Piotr zostaje uwięziony, skuty łańcuchami, jednak ostatniej nocy przed sądem, zostaje w cudowny sposób uwolniony przez anioła . Około roku 44, Piotr odbywa pierwszą podróż do Rzymu. Przewodniczy obradom pierwszego w dziejach kościoła soboru w Jerozolimie. Piotr wyrusza do Antiochii – stolicy rzymskiej prowincji Syrii, do której w owym czasie należała również Palestyna. Antiochia staje się nową siedzibą Piotra do czasu , kiedy wyrusza on do Rzymu .Po pożarze Rzymu w roku 64, cesarz Neron oskarża chrześcijan o podpalenie miasta. Rozpoczynają się wielkie prześladowania. Piotr ginie męczeńską śmiercią w cyrku Nerona, nieopodal Watykanu, powieszony na krzyżu głową w dół i pochowany na cmentarzu watykańskim. Nad jego grobem znajduje się dzisiaj bazylika watykańska . Tam właśnie, drogę zapoczątkowaną przez Piotra (pierwszego papieża) , kontynuuje jego następca – nasz rodak Karol Wojtyła z Wadowic , 262 papież – Jan Paweł II. Właśnie Jan Paweł II, na początku III tysiąclecia chrześcijaństwa, w roku 2001, odbył swą pielgrzymkę śladami św. Pawła do Grecji, Syrii i na Maltę. Święty Paweł ( Apostoł Narodów ) – patron Rzymu i producentów namiotów Paweł urodził się w Tarsie, w rzymskiej prowincji Cylicji – starożytnej krainie w Azji Mniejszej ( obecnie jest to 100-tysięczne miasto Tarsus w Turcji ), około 8 roku naszej ery – w rodzinie żydowskiej. Był obywatelem rzymskim. W Jerozolimie pobierał nauki, stając się wytrawnym znawcą dawnego prawa. Posiadł również umiejętność egzegezy czyli interpretacji oryginalnych tekstów biblijnych oraz sztukę dysputy tj. słownej wymiany poglądów . Jako przekonany i gorliwy faryzeusz, powrócił do Tarsu jeszcze przed podjęciem działalności przez Jezusa w Palestynie. Po śmierci Jezusa, Paweł ponownie udał się do Palestyny. Był nieprzejednanym wrogiem chrześcijan. Wziął udział w ukamienowaniu pierwszego męczennika św. Szczepana. Jego negatywny stosunek do chrześcijan, docenił najwyższy kapłan, który polecił Pawłowi wyruszyć do Damaszku, w rzymskiej prowincji Syrii, ażeby wyłapać tam chrześcijan i dostarczyć ich do Jerozolimy. Zdążając do Damaszku, około północy ukazał mu się Jezus i zwracając się do niego, przestrzegał przed wykonaniem polecenia arcykapłana. W duszy Pawła dokonała się gwałtowna przemiana. Nawrócił się na wiarę chrześcijańską i został jej gorliwym apostołem .Dla upamiętnienia tego wydarzenia, Kościół katolicki ustanowił na dzień 25 stycznia święto „Nawrócenia św.Pawła Apostoła” . Paweł przyjął chrzest, przez kilka lat pozostał w Damaszku, udał się do Arabii, a po powrocie do Damaszku zaczął nauczać w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym. Naraził się przez to Żydom i musiał uciekać z miasta. Udał się do Jerozolimy składając hołd Głowie Kościoła – Piotrowi. Po powrocie do Tarsu ( ok. 44 r. ) rozpoczął działalność w swej własnej prowincji a następnie wraz z Barnabą w Antiochii i Judei . Jak ogromny musiał mieć autorytet św. Paweł, skoro apostołowie upoważnili go do odbycia podróży misyjnych. Szacuje się, że przez 13 lat przebył pieszo 20 tys.km, choć część drogi pokonał okrętem. Pierwsza podróż odbyta wraz z Barnabą w latach 45 – 49 obejmowała tereny Cypru i Azji Mniejszej. Druga podróż w latach 50 – 52 wraz z Sylasem a następnie z Tymoteuszem prowadziła do Grecji ( Tesaloniki, Ateny, Korynt ) . Trzecia wyprawa w latach 53 – 58 prowadziła do Efezu i do Grecji . Owocem tych podróży jest powstanie licznych gmin chrześcijańskich, tysiące ludzi nawraca się do Chrystusa. Ostatnie lata życia upływają Pawłowi na ożywionej działalności apostolskiej, prowadzonej wśród nasilających się niebezpieczeństw. Wiosną 58 r. aresztowany w Jerozolimie, przewieziony do Cezarei, gdzie 2 lata spędza w więzieniu. Będąc obywatelem rzymskim domaga się osądu przed Cezarem. W roku 60, statek przewożący go do Rzymu rozbił się u wybrzeży Malty, gdzie Paweł przebywał przez 3 miesiące. W Rzymie spędza 3 lata w więzieniu, zostaje uniewinniony w 63 r; podróżuje do Hiszpanii, Efezu, na Kretę i do Macedonii. Do Rzymu wraca w 67 r. , znowu trafia do więzienia i w tym roku zostaje ścięty i pogrzebany przy Via Appia. Na grobie św. Pawła zbudowano kościół poświęcony 18 listopada 324 r. Dzisiaj stoi tam bazylika św. Pawła za Murami. Jest autorem wielu listów spisanych w Nowym Testamencie, które tak znamiennie ubogacają liturgię Mszy św.
