Duch Święty

Duch Święty
jest jarzmem lekkim i słodkim.

Duch pełen zrozumienia
i miłosierdzia względem naszych win,
Duch czułości i współczucia,
miłości bez granic.

Zamieszkując w człowieku
przebacza nam zawsze,
stale ma nadzieję,
wszystko rozumie,
tłumaczy wszystko.

Jego dobroć rozchodzi się, jak przyjemny zapach,
który wszystko napełnia.

Daje odczuć swą obecność
i dodaje nam odwagi,
świadcząc o całkowitej miłości Boga do nas.

Utwierdza naszego ducha w przekonaniu,
że największym dobrem
jest jedność z Bogiem,
że prawdziwym złem i cierpieniem
jest grzech.
Dlatego jest pełen zrozumienia dla grzesznika:
nie sądzi go, podnosi, i pomaga mu
zaczynać od nowa.

Ukazuje nam zawsze Chrystusa ukrzyżowanego
jako Wiecznego Kapłana dla wszystkich ludzi.

Jest cierpliwy,
łagodny, jest najwyższym Dobrem,
jest darem Boga,
jest gwarancją Życia Wiecznego.

On “Paraklet”
broni nas zawsze;
i uczy być cierpliwymi
z sobą i ze swoimi grzechami.

Mówi nam kim jesteśmy,
gdzie idziemy,
jaka jest droga,
i dlaczego cierpimy.

Pokazuje nam chwalebny Krzyż Chrystusa
i zachęca, by wejść na niego
jako na miejsce prawdziwego odpoczynku.

Mówi nam, że wszystko jest święte,
że święta jest nasza historia,
i prowadzi nas delikatnie
do całkowitego zdania się na Chrystusa Ukrzyżowanego

W Nim niczego się nie żąda,
niczego nie wymaga,
przyjmuje się wszystko,
wszystko się znosi,

ponieważ być podobnym do Pana na Krzyżu,
jest naszą chlubą,
jest naszą chwałą,
prawdą,
zbawieniem,
świętością,
jest naszym: byciem chrześcijanami.

Jakże nie ewangelizować,
by ludzie znaleźli jedynego Boga prawdziwego,
Jego umiłowanego Syna,
i by otrzymali Ducha Świętego?

Duch Boży, perła przecenna, w Nim kochamy
Ojca, tak jak Jego Syn
i kochamy Jego Syna, jak kocha Go Ojciec.

Duch Święty,
który sprawia że jesteśmy osobą;
jest bardziej mną niż ja sam,
jest bardziej nami niż my sami,
jest wszystkim we wszystkich,
jest w Kościele świętą Koinonią,
jest miłością doskonałą,
jest Bogiem.

Ojcze najukochańszy,
jakże nie błogosławić Cię, wychwalać, wyśpiewywać,
Ciebie, który nas powołujesz do posługi kapłańskiej,
który napełniłeś nas darem darów,
który dałeś nam samego siebie,
który objawiłeś tajemnicę wszechświata:

Twoją całkowitą miłość do nas,
aż do oddania życia,
Krzyż Chwalebny,
zwycięstwo nad śmiercią,
pokorę doskonałą,
świętą komunię,
Kościół Boży.

(Tekst – Kiko Argüello)