Powinniśmy mieć wielką pobożność w wiernym odprawianiu czytania rozdziału Nowego Testamentu i w wykonywaniu na początku aktów:

  1. uwielbienia czczącego Słowo Boże i Jego prawdę;
  2. wejść w uczucia, z którymi nasz Pan wypowiedział te prawdy i z tymi prawdami zgodzić się;
  3. postanowić sobie praktykowanie tychże prawd.

Na przykład, przeczytam: Błogosławieni ubodzy w duchu, postanowię i oddam siebie Bogu, aby praktykować tę Prawdę w takim i takim spotkaniu. Tak samo, kiedy przeczytam: Błogosławieni cisi, oddam siebie Bogu, aby praktykować łagodność. Przede wszystkim należy poświęcić się wystrzeganiu się czytania dla studiowania, mówiąc: ten fragment posłuży mi do takiego kazania, ale jedynie czytać dla naszego postępu. Nie należy się zniechęcać, jeżeli przeczytawszy wiele razy, miesiąc, dwa, sześć nie jest się dotkniętym. To przyjdzie, że pewnego razu będziemy mieć małe światło, innego dnia większe i jeszcze większe, kiedy będziemy mieć taką potrzebę. Jedno słowo jest zdolne, aby nas nawrócić; potrzeba nam tylko jednego słowa, tak jednego słowa potrzeba było świętemu Antoniemu.

(Konferencye i przestrogi świętego Wincentego, [fragm.])