Zakonnica († 1505)Wspomnienie 4 lutego
Św. Joanna de Valois nazywana też św. Joanną Francuską, jest patronką chorych, upośledzonych i opuszczonych. Oręduje za tymi, którzy cierpią z powodu odrzucenia. Była córką Ludwika XI. Już jej narodziny rozczarowały ojca, bo oczekiwał męskiego potomka, a na świat przyszła kaleka, chorowita dziewczynka. Oddano ją pod opiekę krewnym, a gdy miała 12 lat, wydano za mąż za kuzyna, Ludwika Orleańskiego. To jemu przypadnie tron Francji po śmierci brata Joanny, Karola VIII i wówczas pozbędzie się on po 22 latach wspólnego życia niechcianej, niepłodnej żony. Kościół oficjalnie unieważni małżeństwo. Wzgardzona przez męża Joanna utraci tytuł królowej i otrzyma jako rekompensatę godność księżnej. Zamieszka w zamku w Bourges i będzie odtąd zarządzać niewielkim księstwem Berry. Zasłynie ze sprawiedliwych rządów i szczególnej troski o sieroty i wdowy. W roku 1502 wraz ze spowiednikiem, franciszkaninem o. Gilbertem Nicolasem, założą w Bourges klauzurowe zgromadzenie żeńskie – Zakon Najświętszej Maryi Panny, znany także pod nazwą anuncjatki. Joanna złoży śluby zakonne i przyjmie imię Gabriela Anna. Od tej pory prowadzić będzie surowe, ascetyczne życie we wspólnocie, którą cechuje nabożeństwo do Maryi w tajemnicy Zwiastowania oraz kult Eucharystii i Męki Pańskiej.
Św. Joanno de Valois, ucz nas w Jezusie szukać pocieszenia i przebaczać drugim ich winy.
