Św. Kazimierz – patron Konfraterni paulińskiej
Tak o Konfraterni mówią Konstytucje Zakonu: „Stosownie do dawnego zwyczaju Zakonu, Ojciec Generał może, po wysłuchaniu zdania Definitorium, przyjmować osoby duchowne i świeckie do tzw. Konfraterni dla okazania im wdzięczności za wyświadczone dobrodziejstwa, czy też ściślejszego związku z Zakonem” (art. 125). Historia paulińskiej Konfraterni sięga swymi korzeniami XIV wieku. Od początku swego istnienia stanowi ona wspólnotę osób związanych duchowo z Zakonem, uczestniczących w paulińskim charyzmacie i posłannictwie oraz wszelkich dobrach duchowych Zakonu zarówno za życia jak i po śmierci. Przyjęcie do Konfraterni jest także wyrazem wdzięczności danej osobie za wyświadczone dobrodziejstwa dla Zakonu oraz szerzenie kultu Bogarodzicy. Na przestrzeni dziejów wpisano do historii Zakonu wiele wybitnych postaci – paulińskich konfratrów. Byli nimi między innymi królowie i książęta polscy, węgierscy i czescy, wielu kardynałów i biskupów. Także warto wspomnieć księcia Jerzego Lubomirskiego, ks. Jana Długosza, prof. Józefa Elsnera, Henryka Sienkiewicza, Ignacego Kraszewskiego, bł. abpa Józefa Bilczewskiego oraz szczególnie kochającego nasz Zakon kard. Stefana Wyszyńskiego.
Święty Kazimierz wraz ze swym ojcem królem Kazimierzem Jagiellończykiem często bywał na Jasnej Górze, a w dniu 12 sierpnia 1472 roku, razem z całą rodziną królewską, został przyjęty do Konfraterni, której po kanonizacji został patronem. W dniu 4 marca obchodzimy święto św. Kazimierza, Patrona Konfraterni paulińskiej, jest to dzień szczególnej pamięci i modlitwy za paulińskich Konfratrów. Ciebie także zapraszamy do modlitwy za nich w tym dniu.
Kyrie, elejson. Christe, elejson. Kyrie, elejson.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże.
Synu, Odkupicielu świata, Boże.
Duchu Święty, Boże.
Święta Trójco, Jedyny Boże.
Święta Maryjo,
– módl się za nami.
Święty Kazimierzu,
Lilio czystości,
Pochodnio gorejąca w domu Bożym,
Patronie Litwy i Polski,
Wzorze dla możnych tego świata,
Zwierciadło sprawiedliwości,
Lekarzu niemocnych,
Przykładzie cierpliwości,
Wzgardzicielu królewskich godności,
Miłośniku Boży,
Naśladowco Chrystusa,
Wierny sługo Maryi,
Pocieszycielu strapionych,
Uzdrowienie chorych,
Pomocy konających,
Źródło dobroci,
Krzewicielu wiary świętej,
Ojcze ubogich i sierot,
Młodzieńcze niepokalany,
Wzorze pokory i łaskawości,
Radości chwało Wilna,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
– przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
– wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata,
zmiłuj się nad nami.
Módl się za nami, święty Kazimierzu.
Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się.
Boże, Ty dałeś wytrwanie w dobrem świętemu Kazimierzowi, żyjącemu na królewskim dworze i narażonemu na pokusy świata, prosimy Cię, abyśmy za jego wstawiennictwem nauczyli się odrywać serca od radości doczesnych i dążyć do wiecznych. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
