Najmilsza na świecie jest mi mama,
Ta ukochana, ta droga, mama,
Co się dla mnie tyle poświęcała
I wychowała mnie – więc kocham Cię!
Nikt na świecie, droga mamo,
Nie zastąpi Cię.
Każda mama dla swych dzieci
Jak najlepiej chce.
Dziękuję ci, mamo, więc za wszystko,
Za twe starania, za twoje łzy
Żeś klęczała nad moją kołyską,
I wychowałaś mnie – więc kocham Cię!
***
Siostra Joanna Śledzińska, szarytka, misjonarka z Kamerunu pisze:
„Z okresu dzieciństwa przypomina mi się jeden szczegół. Miało to miejsce pod koniec wojny. Otóż mama idąc na nockę, zabierała z sobą chleb, ale go nie jadła. Codziennie rano przynosiła go do domu i kładła pod poduszką, abyśmy po przebudzeniu mogli się nim podzielić. Tego szczegółu nie zapomnę do końca życia”.
***
„Matka” to najpiękniejsze słowo w językach świata. „Matka” to słowo, które oznacza miłość, miłość prawdziwą, która nie zdradza. To słowo, które oznacza wierność, wielką ofiarę, nawet do śmierci, dla dobra dziecka. Gdy umiera nasza ziemska matka, wtedy w życiu każdego człowieka, nawet dorosłego, w duszy człowieka pęka jakaś niewidzialna, a jednocześnie bardzo mocna struna.
I po śmierci matki, tej ziemskiej, tak trudno jest.
***
– Gdzie ja byłem, gdy nie byłem?
Czy się tobie, Mamo, śniłem?
Mama szepcze mi do uszka:
– Miałam kiedyś dwa serduszka.
Jedno większe, drugie mniejsze –
moje serce, twoje serce.
– Czy ja miałem wtedy rączki?
– Takie małe jak pieniążki.
– Czy ja miałem wtedy uszka?
– Takiś mały był, jak gruszka.
– Pan Bóg chciał, bym się narodził?
– On nas wszystkich chciał i stworzył.
Niechaj Pan Bóg, który w niebie,
błogosławi, Mamo, Ciebie.
Wszystkie teksty pochodzą z książki Czytaj, przemyśl, skorzystaj ks. Wojciecha Pawelczaka.
