Radość jest potrzebna duszy jak ciału krew

( św. Franciszek z Asyżu )

Podanie głosi, że pewnego dnia w roku 1223 lub 1224 Franciszek z Asyżu przechodził przez miasteczko Banoregio, a pewna zamożna para przyprowadziła do niego chorowitego syna Jana, aby Poverello położył na niego ręce – święty Franciszek miał w natchnieniu powiedzieć: O, buona ventura! – co znaczy: O, szczęśliwe narodziny! Chłopiec został uleczony, a gdy dorósł, stał się po świętym Franciszku najbardziej znanym w XIII wieku franciszkaninem – bratem Bonawenturą, najwybitniejszym franciszkańskim doktorem Kościoła – Doktorem Serafickim, ponieważ jego twórczość była przeniknięta ideą miłości,

którą to w Średniowieczu symbolizował chór anielski zwany Serafinami.

Pisał: Nie ma prawdziwego poznania bez miłowania. Tylko ten, kto kocha naprawdę, jest w stanie poznać najgłębsze tajemnice – boskie i ludzkie. Tak, jak św. Franciszek osiągnął pełne zjednoczenie z Bogiem, a poprzez stygmaty upodobnił się całkowicie do Chrystusa.

Papież Sykstus V w 1558 roku porównał św. Tomasza i św. Bonawenturę do dwóch kandelabrów, które oświecają światłem swej mądrości cały Kościół. Tak oto kończy św. Bonawentura swe najbardziej znane dzieło Wędrówka duszy do Boga:

„ Jeśli zatem pytasz, jak się to dzieje ( tzn. osiąga zjednoczenie z Bogiem przez miłość), zapytaj o to łaskę, a nie naukę; pragnienie, a nie zrozumienie; westchnienie modlitwy, a nie refleksję i lekturę; oblubieńca, a nie nauczyciela; Boga a nie człowieka; ciemność, a nie jasność; nie pytaj światła, lecz pytaj ogień, który wszystko rozpala i przenosi w Boga za pomocą impetu skruszonego serca i rozpalonego do granic miłosnego uczucia.

Wejdźmy zatem w ciemność, oddalmy udręki, namiętności i zjawy; przejdźmy z Chrystusem ukrzyżowanym z tego świat do Ojca, abyśmy mogli Go zobaczyć i razem z Filipem powiedzieć> to mi wystarczy.

Według Bonawentury, teologia stworzenia i powrotu wykazuje głębokie pokrewieństwo z wizją kosmiczną zawartą w Pieśni słonecznej świętego Franciszka.

Nie wolno wymyślać nowych zaszczytów dla uczczenia Dziewicy, nie potrzebuje bowiem naszych kłamstw Ta, która przepełniona jest tylko prawdą. Kryterium naszej pobożności –

tak wobec Boga, jak i Jego Matki – powinno być Pismo święte i wiara chrześcijańska. Jest czczony i szanowany również w Kościele prawosławnym, gdyż jego życie i twórczość wpisują się w wielowiekową tradycję modlitwy Jezusowej, zwanej też modlitwą serca:

„Panie, Jezu Chryste, Synu Boży, zmiłuj się nade mną ( grzesznym).

Zmarł 15 lipca 1274 roku w trakcie prac soboru w Lyonie, w pogrzebie wziął udział papież i wszyscy ojcowie soborowi w liczbie 500 biskupów i ok. 1000 prałatów i teologów.

Za św. Franciszkiem mawiał: Bóg mój i wszystko moje.

Bonawentura jest jednym z najlepszych pisarzy katolickich pod względem literackim.