WIELKI CZWARTEK
„A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo,
połamał i dał im mówiąc: <Bierzcie to jest Ciało moje>”.
Mk 14, 22
Obchód Świętego Triduum Paschalnego rozpoczynamy uroczystą Mszą świętą Wieczerzy Pańskiej, która upamiętnia ustanowienie Najświętszego Sakramentu i kapłaństwa. W Eucharystii Chrystus pozostał z nami , bo „Umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował”(J13,1).
„Podczas Ostatniej Wieczerzy , tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała Krwi swojej, by w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak umiłowanej Oblubienicy Kościołowi powierzyć pamiątkę swej męki i zmartwychwstania:
sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, w której pożywamy Chrystusa, w której dusza napełnia się łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały”(KL47).
On , Syn Boży, stał się Barankiem Paschalnym. Stał się ofiarą, by wszystkich ludzi uchronić od śmierci wiecznej. Kiedy spożywamy Eucharystię, dzieje się coś odwrotnego niż zwykle. Jedząc inny chleb przyswajasz go i po części za każdym razem chleb zmienia się w ciebie. Natomiast ten drugi Chleb jest silniejszy niż ty. Nie będziesz więc w stanie przemienić go, za to on przemieni ciebie: za każdym razem będziesz w części tym, czym jest ten Chleb – św. Augustyn.
Pamiętajmy każdej chwili, każdego dnia: Sakrament Eucharystii jest związany z sakramentem kapłaństwa. Kapłani, powołani w szczególny sposób przez Chrystusa, są pomostem łączącym wiernych z Bogiem poprzez sprawowanie sakramentów i pracę duszpasterską. Zgodnie z poleceniem Zbawiciela: „To czyńcie na moją pamiątkę” Kościół sprawuje Eucharystię, w czasie której następuje przemiana chleba i wina w Ciało i Krew Pańską.
W czasie Mszy Wieczerzy Pańskiej kapłan, na pamiątkę wydarzenia opisanego w Ewangelii św. Jana, umywa nogi wybranym parafianom, tak jak Chrystus umywał nogi Apostołom. W ten sposób Chrystus – Nauczyciel, Pan Król – pokazał, że powołani przez Niego mają służyć bliźnim. A my, owi parafianie?
Jeśli wiecie, kim są ci, którzy was zdradzili i sprzedali, jeśli wiecie, kim są towarzysze waszych morderców, poproście ich, by usiedli, i obmyjcie im stopy, i nie dajcie im poznać, że są waszymi nieprzyjaciółmi. Staniecie się wszystkim dla wszystkich. (Księga stopni)
W czasie śpiewu „Chwała na wysokości Bogu” biją wszystkie dzwony kościelne. W dalszej części zamilkną, zastąpione przez charakterystyczne dźwięki drewnianych kołatek.
Najświętszy Sakrament w uroczystej procesji zostaje przeniesiony do ciemnicy. Tabernakulum pozostaje puste, a drzwi kościoła są otwarte, wieczna lampka nie płonie, a ołtarz jest pusty i obnażony. Następuje adoracja Najświętszego Sakramentu, która trwa do późnych godzin. A w sercu moim? Czy trwa? Czy naprawdę uznałeś, że Msza św. będąca pamiątką Wielkiego Czwartku i Piątku oraz uobecnieniem tejże ofiary w sposób bezkrwawy, stanowi centrum życia chrześcijańskiego?