[z Ewangelii św. Łukasza 2, 4-7]
Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
[komentarz]
Stwórca życia narodził się w ciele z Matki żywych. Swoimi pieluchami przerywa więzy grzechów i osusza na zawsze łzy naszych matek. Tańcz i raduj się, stworzenie Pańskie, gdyż narodził się twój Zbawiciel…Kontempluję dziwną i zaskakującą tajemnicę: grota to niebo, Dziewica to tron cherubinów, żłóbek to miejsce, gdzie spoczywa niepojęty, Chrystus Pan.
Antyfona z liturgii bizantyjskiej
[modlitwa]
Ileż światła na świecie,
jakaż łaska dla nieba!
Jakiż blask, kiedy Chrystus
wyszedł z łona Maryi
w nigdy niewidzianym przepychu!
Bądź pozdrowiona, Święta Matko,
która porodziłaś Króla, Tego,
który podtrzymuje niebo i ziemię
w czasie, którego Boskość
i panowanie nie mają końca.
Caeliusz Seduliusz [V wiek]
