Jesteśmy tylko tym, czym jesteśmy w oczach Boga, a Bóg sądzi każdego w stosunku do otrzymanych łask.

Gaston Courtois

W świecie, w którym żyjemy, wyznaczamy takie miejsca i przedmioty, które mają służyć wyłącznie celom religijnym. Poświęcamy wodę, teren pod kościół, sale katechetyczne, dzwony. Zostają one wyłączone z użycie świeckiego, ze świata zwykłych przedmiotów, i zostają przeznaczone na wyłączną służbę Bogu. Woda święcona nie będzie używana do picia czy gotowania, ale służyć będzie do ceremonii chrztu świętego czy do religijnych obrzędów poświęceń. Teren pokropiony wodą święconą i pobłogosławiony jako miejsce przyszłej budowy kościoła jest tym Samym wyłączony z innych możliwych przeznaczeń. Także niektóre osoby mogą swoje życie w sposób szczególny poświęcić Bogu. Życie konsekrowane oznacza wyłączne skierowanie się człowieka ku Bogu, w ubóstwie, posłuszeństwie i czystości, w oddzieleniu, na ile to możliwe, od życia świata.

Poświęcenie ustanawia nowy porządek, nowe traktowanie osób, poświęconych terenów, przedmiotów. Gdy ktoś wbrew temu porządkowi użyje ich do innych celów, dokonuje świętokradztwa, bezcześci je. Zbezczeszczeniu ulegają przedmioty, które wcześniej poświęcone Bogu zostają użyte do zwykłych, świeckich czynności. Człowiek, który wybrał drogę życia konsekrowanego, może zbezcześcić świętość tego powołania, zwracając się ku komuś innemu niż Bóg. Maryja dobrowolnie przeznaczyła swe życie Bogu, poświęciła je. Deklaracja: „Oto ja służebnica Pańska” oznacza, że nie chce ona znać innego Pana, nie przyjmuje innych rozkazów, tylko słucha Boga. Nigdy od tego ustanowionego porządku nie odstąpiła. Nigdy nie zbezcześciła, nie naruszyła raz przyjętego przeznaczenia swej osoby. Najmniejszy grzech, który odwraca człowieka od Boga nie naruszył Jej bliskości z Bogiem. Cała była dla Niego, i nas uczy wiernego trwania przy tym, co Bóg ustanowił, do czego nas powołał.

MARYJA PANNA

Jakkolwiek to nad rozum, o Maryjo Panno,
Godna jest, iżbyś duszą pięknie dobrych ludzi
Była Matką, co Boga z łona swego budzi.
A jaśnieje czystością słodką, nienaganną.

Jakkolwiek to nad rozum, o Panno Maryjo.
Niechaj Twego Poczęcia Nieskalane Dziwo
Przyświeca znojom Duszy gwiazdą miłościwą,
Kojące Tajemnice niechaj się w nim kryją.

Podle Krzyża Chrystusów \radość nienaganną
Płakałaś w czystej Duszy, o Synu wiedząca,
Że jeno ludzkim oczom zaszedł, na wzór Słońca,
Jakkolwiek to nad rozum, o Maryjo Panno.

Zaiste i w Niebiosa przeczystą liliją
Byłaś wzięta przez Syna, iżbyś zasiadała
Z Nim na Stolicy wiecznej i przeto Ci chwała.
Jakkolwiek to nad rozum, o Panno Maryjo…

Józef Ruffer (1878 – 1940)