[z Księgi Izajasza 7, 13-15;9,1]
Wtedy rzekł [Izajasz]:
«Słuchajcie więc, domu Dawidowy:
Czyż mało wam
naprzykrzać się ludziom,
iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu?
Dlatego Pan sam da wam znak:
Oto Panna pocznie i porodzi Syna,
i nazwie Go imieniem Emmanuel.
Śmietanę i miód spożywać będzie,
aż się nauczy odrzucać zło, a wybierać dobro. Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło.
[komentarz]
„Dziewica pocznie”, śpiewał Izajasz. Jednak nie wyjaśnił kogo, gdzie ani kiedy to nastąpi. W Maryi rozbrzmiały głośno słowa przepowiedni, ponieważ została w Niej ujawniona pełnia cudownego geniuszu. W Maryi zostały wyjaśnione tajemnice prorockich ksiąg. Z Niej wyszło słońce sprawiedliwości, a po wyjściu oświetliło całą ziemię. W Maryi wypełniły się wszystkie symbole i znaki; w Niej dopełniły się przepowiednie.
Efrem Syryjczyk [305-373]
[Modlitwa]
Panno Niepokalana,
Matko Boga, pełna łaski,
Ten, którego nosiłaś to Emmanuel,
owoc Twojego łona.
Ty, Maryjo, przewyższasz wszelkie słowa chwały!
Pozdrawiam cię, Maryjo,
Matko Boga i chlubo aniołów,
ponieważ przekraczasz pełnią łaski
wszystkie przepowiednie proroków!
Pan jest z Tobą:
Ty porodziłaś Zbawiciela świata.
Starożytne wezwanie [III wiek]
