3 TC. Zesłanie Ducha Świętego
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym. (Dz 2, 1-4a)
Z Inwokacji do Ducha Świętego św. Symeona Nowego Teologa:
Przyjdź, prawdziwa światłości.
Przyjdź, żywocie wieczny.
Przyjdź, tajemnico ukryta!
Przyjdź, nienazwany skarbie.
Przyjdź, niewysławialna rzeczywistości.
Przyjdź, osobo przekraczająca wszelkie zrozumienie.
Przyjdź, radujący się bez końca.
Przyjdź, światło nieznające wieczoru.
Przyjdź, niezawodne oczekiwanie zbawionych.
Przyjdź, podniesienie upadłych.
Przyjdź, zmartwychwstanie umarłych.
Przyjdź, ponieważ moja strapiona dusza wiecznie tęskni i pożąda Ciebie.
Przyjdź, samotny do samotnego… oddzieliłeś mnie bowiem od wszystkich rzeczy i uczyniłeś mnie wyzbytym wszystkiego na ziemi.
Przyjdź, bo Ty sam jesteś pragnieniem, które jest we mnie, i sprawiasz, że tęsknię za Tobą całkowicie niedostępnym.
Przyjdź, mój oddechu i życie.
Przyjdź, pociecho mej pokornej duszy.
Przyjdź, moja radości, moja chwało, moja wieczna rozkoszy.
*
Duch Święty, nasz obrońca, uświęca nas, modli się w nas nawet wtedy, kiedy nie umiemy się modlić tak, jak trzeba… Całe nasze życie jest z Ducha Świętego. Otrzymaliśmy Go na chrzcie, w sakramencie bierzmowania. Bóg Ojciec wciąż nam Go posyła. Kiedy sprawowana jest Eucharystia, mocą Ducha Świętego chleb i wino stają się Ciałem i Krwią Pana Jezusa. Gdy przyjmujemy Komunię Świętą, jest to też nasza Komunia z Duchem Świętym. Kiedy odpuszczane nam są grzechy, dzieje się to mocą Ducha Świętego.
Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień Twojej miłości!
